พิชิตดวงใจนายคาวี

รางวัล 2 25+++

"อืม"

ริมฝีปากบางประทับจุมพิตลงบนต้นคอแกร่งของเขาเมื่อเขาหยุดที่จะเข้าหาเธอ พร้อมสองมือพยายามถอดเสื้อของเขาออก โดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังใช้สายตามองดูเธออย่างเย็นชา

"ช่วยหนูด้วย"

สองมือของเธอช่วยกันเปิดเสื้อเขาจนได้เห็นความสวยงามของมัดกล้ามเนื้อหน้าอกของเขา ริมฝีปากหนาก็รีบย้ายจากลำคอของเขามายังหัวนมสีเข้มทันที

"อืม"

เธอประกบปากดูดดื่มมันเหมือนที่เขาทำกับเธอ สลับกับใช้ลิ้นระรัวใส่ความแข็งของหัวนม เมามันไปกับสิ่งแปลกใหม่ที่เพิ่งจะมีโอกาสได้สัมผัสเป็นครั้งแรกในชีวิต

พร้อมสองมือไล่ลูบไล้ไปบนไรขนหน้าอกของเขา ก่อนจะเลื่อนลงต่ำหาสิ่งที่กำลังดันเข้าหาตัวเธออยู่ด้านล่าง

"เธอมันหาเรื่องเจ็บตัว อืม"

มือหนาจับปลายคางมนของเธอเชยขึ้น ประกบริมฝีปากหนาเข้าหาริมฝีปากบางอีกครั้ง ดูดดื่มเร่าร้อนกว่าครั้งก่อนหลายเท่าตัว ด้วยเส้นความอดกลั้นของเขาที่มีกับเธอมันขาดผึงออกมาแล้ว

"อืม"

ปากบางจูบตอบเขาอย่างเงอะงะด้วยความไม่ประสา พร้อมมือบางขยับเข้าไปในกางเกงยีนส์ของเขา

"อ้าส์"

ปลายนิ้วเรียวของเธอสัมผัสกับส่วนโคนใหญ่ของเขาที่อยู่ภายในกางเกง คาวีถึงกับครางรับสัมผัสนั้นดังลั่นห้อง

สองมือหนาประคองใบหน้าเธอให้ขยับเข้าใกล้เขามากขึ้นอีก ก่อนจะบดจูบไปกับริมฝีปากบางอวบอิ่มของเธอเพื่อระบายความร้อนที่ก่อตัวขึ้นภายในร่างกาย

"อืม"

ปากบางถูกเขาดูดดื่มอย่างเร่าร้อนจนบวมเจ่อแต่ก็ยังคงให้เขาดูดดื่มอยู่อย่างนั้น สองมือก็พยายามจะถอดกางเกงยีนส์ของเขาออก

"ห้ามมาร้องขอให้ฉันหยุดเพราะเธอมารนหาเรื่องเอง"

สองลำแขนแกร่งโอบร่างบางขึ้นอุ้มแนบอก พาเดินอย่างรวดเร็วมาที่เตียงนอน แล้ววางร่างบางที่ท่อนบนเปลือยเปล่าลงบนเตียงอย่างแรง

"ช่วยหนูด้วย"

พลอยขวัญไร้ซึ่งความเจ็บปวดใดๆนอนบิดตัวไปมาบนเตียงด้วยความทรมาน สองขาเรียวไล่เบียดบี้กันเพื่อจะตอบสนองความต้องการของตัวเองที่เกิดจากฤทธิ์ยา

"อ้าส์"

ร่างหนาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดก่อนจะลงนั่งคุกเข่าตรงปลายเท้าของเธอ

สองมือหนาจับชุดสวยของเธอที่ยังค้างอยู่ที่เอวของเธอรูดลงมาทางปลายขาแล้วเหวี่ยงมันทิ้งลงไปกับพื้นห้อง ก่อนจะถอดจีสตริงตัวจิ๋วของเธอออกตามไปอีกตัว

"หนูร้อนเหลือเกิน ช่วยหนูด้วย"

สองขาเรียวของพลอยขวัญถูกจับแยกออกจากกันจนกุหลาบงามที่กำลังเยิ้มของเธอโชว์เด่นต่อหน้าเขา

"อ้าส์ เสียวจริงวะ"

เขาส่งท่อนเอ็นยักษ์ที่ขยายตัวใหญ่ยาวเต็มที่เข้าเสียดสีกับความฉ่ำเยิ้มของเธอ ความเสียวแล่นพล่านไปทั่วร่างกายของเขาทั้งที่มันไม่ควรจะเกิดขึ้น

"อืม เอาอีก"

พลอยขวัญที่ถูกยานรกนั้นเล่นงานอย่างหนักร้องเรียกหาของยาวใหญ่จากเขาไม่ขาดปาก เธอแทบไม่ให้เขาหยุดเอาปลายยอดมาเสียดสีกับเธอเลย

"อ้าส์ อย่าเกร็ง"

สองมือหนาจับเรียวขาเล็กสวยของเธอแหกออกจนกว้างสุด ก่อนจะส่งท่อนเอ็นยักษ์ค่อยๆดันเข้าไปในช่องทางคับแคบของเธอ

"อือ"

ร่างบางบิดไปทั้งตัวด้วยความเจ็บปวดปะปนกับความต้องการที่มีอย่างมากล้น ทั้งอยากจะกรีดร้องไล่เขาออกจากตัวเธอแต่อีกใจกลับเรียกร้องหาเขาให้เข้ามาให้สุดลำใหญ่

"อ้าส์"

ส่วนหัวสีเข้มของเขามุดเข้าไปในตัวเธอได้แล้ว คาวีก็รีบดันส่วนที่เหลือเข้าไปในตัวเธออย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้ทั้งเขาและเธอทรมานไปมากกว่านี้

"อื้อ หนูเจ็บ"

พลอยขวัญร้องไห้ออกมาเบาๆเมื่อในร่างกายของเธอมีอะไรฉีกขาด แต่ถึงจะเจ็บมากมายแต่ร่างกายของเธอก็ยังคงต้องการเขา

"ครางดังๆ อ้าส์"

ร่างหนาโน้มลงหาร่างบางที่กำลังร้องไห้พร้อมมือหนาจับมือบางขึ้นมากอบกุมเอาไว้ข้างศีรษะของเธอ

สะโพกแกร่งเริ่มขยับส่งแรงเข้าหาเธอเพราะเขาทนทรมานรอนานไปกว่านี้ไม่ไหว ปากหนาก็จูบซับน้ำตาให้กับเธอ เพราะคงไม่สนุกถ้าจะเอากันไปร้องไห้ไป

"อืม ช่วยหนูด้วย"

พอคราบน้ำตาหายไปจากใบหน้าร่างบางก็ครางรับสัมผัสอันเร่าร้อนจากเขาทันที สองมือบางก็บีบขย้ำมือหนาของเขาแน่นด้วยความเสียวมันกำลังไล่ความเจ็บปวดออกจากตัวเธอ

"อ้าส์"

คาวีขยับสะโพกใส่ร่างบางแรงขึ้นอีกจนเตียงนอนตัวใหญ่ส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดคล้ายๆจะบอกว่ารับแรงจากเขาไม่ไหวแล้ว แต่นั้นก็ไม่อาจจะทำให้เขาหยุดตัวเองได้เพราะร่างบางใต้ร่างเขาเหมือนมีอะไรดึงดูดให้เขาเข้าหาตลอดเวลา

"อืม อย่าทิ้งหนูไปนะ อืม"

มือบางสลัดออกจากมือหนาก่อนจะโผเข้ากอดร่างใหญ่ที่กำลังกระแทกแรงเข้าใส่ตัวเธอ ใบหน้าหวานซบลงกับอกแกร่งของเขาด้วยตอนนี้เลือดในกายของเธอร้อนรุ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว และเธอก็กำลังกลัวว่าจะขาดใจตายถ้าไม่มีเขา

"อ้าส์ ก็อย่าดื้อ"

มือหนาผลักร่างบางให้ลงนอนไปกับเตียงใหญ่ พร้อมสะโพกแกร่งขยับเข้าหาเธอแรงขึ้นและไม่มีหยุดพัก

เสียงเนื้อเขากระทบเนื้อเธอดังลั่นห้อง รับกับเสียงเตียงที่สั่นไหวไปมาด้วยมันแข็งแรงไม่พอที่จะรับแรงมหาศาลจากเขาได้

"กรี๊ด"

ร่างบางใต้ร่างหนาของเขาเกร็งกระตุกไปทั้งร่าง น้ำหวานของเธอไหลออกมาระลอกใหญ่เคลือบท่อนเอ็นยักษ์ของเขาที่ยังคงขยับเข้าหาตัวเธออยู่จนมันวาวขึ้นอีก

และนำพาเลือดแห่งความบริสุทธิ์ไหลลงไปหาผ้าปูที่นอนสีขาว สร้างร่องรอยแห่งความบริสุทธิ์เอาไว้อย่างชัดเจน

"อ้าส์"

ร่างหนาเร่งแรงกระแทกใส่เธอจนสุดตัวก่อนจะเกร็งไปทั้งตัวใส่เธอ พร้อมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่แสนข้นและเหนียวใส่เธอ

"อืม"

ปากบางครางออกมาเบาๆอีกครั้งทั้งที่ร่างกายเริ่มสงบแล้ว เมื่อเธอรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งหน้าท้องอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ฉันเตือนเธอแล้วว่าอย่าหาเรื่องเจ็บตัว"

เขาดึงท่อนเอ็กยักษ์ที่ยังคงแข็งตัวอยู่ออกจากตัวเธอ พร้อมสายตาเย็นชามองไปยังร่องรอยเลือดบนที่นอนสลับกับมองช่องทางคับแคบสีชมพูเข้มของเธอที่ยังคงเต้นตุ๊บๆอยู่

พลอยขวัญไร้ซึ่งเรียวแรงใดๆ ร่างกายเจ็บระบมไปทั้งตัว เธอได้แต่นอนนิ่งๆด้วยไม่รู้จะช่วยเหลือตัวเองยังไง