Yade yemekte olan olaydan dolayı bir türlü sinirini atamayıp sürekli söyleniyordu. Yaren ise bir kenarda oturmuş onu dinliyor gibi gözüküyordu. Aklında tabii ki Ozan vardı. Akşam çocuk gibi kavga etmişlerdi ve pişmandı. Bir türlü çenesini tutamıyordu. Üzerine birde Ozan çekip gidince iyice sinirleri bozuldu.
Sabah kahvaltı yaparken Yade hala akşam kaldığı yerden söylenmelerine devam etti. Yaren'in içine artık fenalık geldi. Ablasının akşam kaldığı yerden söylenmeye devam etmesini dinlemekten usanmıştı. Ablasının Ata'ya haksızlık ettiğini düşünüyordu.
-YETER!
Kardeşinin feryadıyla olduğu yerde kaldı.
-Abla manyak mısın sen ya? Hepimiz gördük, kız gelip Ata'ya sarıldı. Salak salak konuşma. Ata ne yaptı? Hiç. Kibarca kızı kovdu. Adamın ne suçu var?
-Zamanında o kadar yüz vermeseydi Yaren
