ตลอดทางกลับมาที่ห้องทั้งฉันและฉลามต่างตึงใส่กัน เราไม่พูดอะไรกันเลย มันรู้สึกไม่โอเคจริงๆ ที่เขามาขึ้นเสียงใส่แบบนั้น
ยอมรับว่าตัวเองเผลองี่เง่าจริงๆ แล้วฉันไม่มีสิทธิ์ใช่ไหม เรามีอะไรกันแล้วฉันไม่มีสิทธิ์อะไรเลยหรอ ทำไมฉันรู้สึกว่าฉลามกำลังเปลี่ยนไป
“ขอบคุณนะที่มาส่ง” ฉันหันมาขอบคุณก่อนจะรีบเปิดประตูรถเพราะไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้แล้ว
“เดี๋ยว” จู่ๆ ฉลามก็คว้าฝ่ามือหนาคว้ามาจับแขนฉันเอาไว้
“ทำไม ดาบีก็ไม่ได้ถามอะไรงี่เง่ากับฉลามแล้วไง”
“อย่ามาประชด”
“ดาบีมีสิทธิ์หรอฉลาม”
ฉลามถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะพูด “คุยกันดีๆ ก่อน”
“………” นั่งรถด้วยกันมาตั้งนานเขาเพิ่งอยากจะคุยกับฉันเอาตอนนี้หรอ
“ของพี่สาวจริงๆ ไม่คิดมากได้ไหม”
“………”
“หันมามองหน้า” ฉลามจับหน้าของฉันให้หันมามองตัวเองอย่างบังคับ “ไม่ชอบผู้หญิงงี่เง่ารู้ไหม”
“อื้อ” ฉันพยักหน้า แค่เขาพูดดีๆ ใจมันก็อ่อนยวบยาบไ
