เฟิงหู่ก้มหน้าลงคล้ายว่ารับคำขอโทษของคุณหนู แต่ความจริงแล้วองครักษ์หนุ่มกำลังทำความเคารพนายของตนที่กำลังเดินตรงเข้ามาทางนี้
“ขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ” เฟิงหู่ก้มหน้าลงที่ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นได้และทำให้คุณหนูใหญ่ตกอยู่ในอันตราย
เหม่ยอิงรีบหันหน้าไปทางท่านอ๋องแปดทันทีแล้วย่อกายลงเล็กน้อย นางก้มหน้าลงเพราะไม่อาจทนสบสายตาคมที่จ้องมองมาที่นางอย่างไม่ปิดบัง สายตานั้นคล้ายตำหนินางอยู่ในทีและคล้ายห่วงใยนางก็ไม่เชิง เหวินอี้รีบร้อนวิ่งตามออกมาเมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกนของสาวรับใช้ของเหม่ยอิง ชายหนุ่มร้อนรนกังวลใจว่าเขาพลาดเสียแล้ว ไม่น่าชะล่าใจจนให้ความขุ่นเคืองในใจเป็นเหตุทำให้หญิงสาวต้องตกอยู่ในอันตราย
“เฟิงหู่ เจ้าให้คนไปเตรียมม้า ข้าจะไปส่งคุณหนูใหญ่เอง” ท่านอ๋องแปดกล่าวจบก็ยืนหันหลังหนีหน้าเหม่ยอิงทันที ท่าทีเช่นนี้เฟิงหู่รู้เป็นอย่างดีว่าท่านอ๋องแปดกำลังขุ่นเคืองพระทัยอย่างมาก ไม่ร
