แม้ตัวเขาจะไม่ติดใจเรื่องที่นางไม่ใช่คุณใหญ่ตัวจริง แต่พอรู้สถานการณ์ในจวนเสนาบดีแล้วก็อดห่วงนางไม่ได้เลย
“กระหม่อมอาญาไม่พ้นเกล้า” เสนาบดีเซี่ยตอบเสียงเบา
“เมื่อคืนเหม่ยอิงถูกลอบทำร้าย ข้าผ่านไปพบเห็นเหตุการณ์พอดีเลยช่วยนางไว้ได้ทัน แต่คนร้ายกลับหนีไปได้ก่อน” ท่านอ๋องแปดพูดเพียงเท่านั้นเมื่อรู้สึกถึงความผิดปกติที่หน้าประตูเรือนรับรอง เงาคนตะคุ่ม ๆ เป็นเงาดำอยู่ที่ด้านนอกทำให้เฟิงหู่รีบวิ่งออกไปดูทันที แต่ไม่พบผู้ใด พบเพียงผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งตกอยู่ที่พื้น จึงหยิบขึ้นมานำใส่ไว้ในบริเวณอกเสื้อแล้วเดินไปรายงานท่านอ๋องแปดด้วยการส่ายหน้าเล็กน้อย ท่านอ๋องแปดเห็นดังนั้นก็รีบขอตัวกลับตำหนักทันที เมื่อท่านอ๋องแปดออกมาจากจวนเสนาบดีแล้วก็ให้เฟิงหู่แอบเข้าจวนเสนาบดีอีกครั้งเพื่อไปสืบหาตัวคนร้ายทันที
เมื่อราวครึ่งชั่วยามก่อน กุ้ยเหนียงที่เดินไปที่เรือนรับรองแอบลอบมองดูบุรุษหน้าตาหล่อเหลา ท่าทีสง่างา
