“อากิระ!! เอ็ดเวิร์ด!!” ฉันอุทานชื่อพวกเขาออกมาเสียงดัง นัยน์ตาเบิกกว้างขึ้นมองดูพวกเขาทั้งคู่ด้วยความตกใจ มือหนาที่กอดรัดรอบเอวของฉันไว้ก็คือมือของอากิระส่วนเอ็ดเวิร์ดก็กำลังประคองร่างของนาเนียไว้เช่นกัน
“พวกมึงทั้งคู่อย่าแส่ดีกว่าถ้าไม่อยากเจ็บตัว” ผู้ชายร่างสูงที่มีเลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากจ้องหน้าอากิระกับเอ็ดเวิร์ดอย่างเอาเรื่อง เขาหันไปมองเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ กันอยู่ครู่หนึ่ง
“ใครจะเจ็บตัวกันแน่วะ” อากิระตวาดออกมาเสียงดังลั่น สายตาดุดันมองจ้องทั้งสองคนเขม็ง
ฉันรีบผละตัวออกวงแขนของอากิระและเดินเข้าไปหานาเนียที่ยืนนิ่งด้วยสีหน้าตกใจ เราทั้งคู่มองสบสายตากันและรีบขยับตัวมายืนหลบอยู่ด้านหลังของเอ็ดเวิร์ดกับอากิระ สายตามองหน้าขมึงตึงของพวกมันทั้งคู่ที่กำลังเดินย่างสามขุมเข้ามาหา ถ้าเทียบขนาดตัวและความสูงของพวกมันกับอากิระและเอ็ดเวิร์ดแล้วพวกเขาดูจะได้เปรียบกว่ามาก ยังไม่ทันที่พวกมันจะเ
