หลายวันต่อมา..
แม่โทรตามฉันตั้งแต่เช้าแถมยังย้ำนักย้ำหนาให้เข้ามากินข้าวที่บ้านซึ่งดูแปลกๆ ต่างไปจากทุกทีจนฉันอดสงสัยไม่ได้ พอได้ฟังเรื่องที่แม่บอกฉันแทบดิ้นเป็นเจ้าเข้าทันที
“อะไรนะคะแม่!! จะให้หนูช่วยติวหนังสือให้เอ็ดเวิร์ดกับอากิระ”
“ใช่จ้ะ คือทั้งคู่มาขอร้องให้แม่มาพูดกับหนูให้หน่อยเพราะไม่เข้าใจเรื่องเรียน หนูพอจะไปช่วยติวให้หน่อยได้ไหม”
“มีค่าขนมพิเศษให้หนูด้วยนะ สนใจไหมเอ่ย? ”
“ไม่ค่ะ หนูไม่ค่อยมีเวลาจริงๆ ” ฉันพูดอ้อมแอ้มตอบเสียงเบา ในใจก็นึกอยากได้ค่าขนมเพิ่มแต่ถ้าเป็นเรื่องนี้หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็คงไม่ทำ
“แถมโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดที่หนูอยากได้ด้วยน้า” พัชรีหว่านล่อมลูกสาวสุดที่รักเต็มที่ ดวงตาคู่สวยลุกวาวด้วยความอยากได้แต่ใบหน้าเล็กก็ส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน
“หนูไม่ว่างจริงๆ ค่ะแม่ ช่วงนี้กิจกรรมที่คณะก็เยอะ ไหนจะต้องไปเข้าค่ายไหนจะต้องทำรายงานกลุ่มส่งอาจารย์อีก งานเยอะมากๆ
