14
05.00น.
หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นอย่างเช่นทุกวัน ถึงจะไม่ได้นอนเต็มอิ่มก็เถอะ แต่หน้าที่คือหน้าที่
"จะไปไหน"เสียงเข้มถามขึ้นในความมืด เมื่อรู้สึกตัวว่าร่างเล็กในอ้อมกอดหายไป
"ลงไปทำกับข้าวค่ะ"เสียงเล็กตอบกลับงัวเงีย ยังตื่นไม่เต็มตาด้วยซ้ำ
"มานอน เดี๋ยวให้คนอื่นทำ"
"คุณคลาวด์ใจดีกับพายไข่แล้วใช่มั้ยคะ"หญิงสาวรีบกลับขึ้นไปบนเตียง ฉีกยิ้มกว้าง เมื่อเขาไม่เย็นชากับเธอเหมือนเมื่อวาน
"นอนไม่กี่ชั่วโมง เดี๋ยวก็เป็นลมขี้เกียจดู"ปากก็ยังคงร้ายเหมือนเดิม แต่การกระทำมันช่างแตกต่าง
พรึบ สวบ
"คุณคลาวด์เป็นห่วงพายไข่ต่างหาก"เธอล้มตัวลงนอนกอดร่างโต ทึกทักเอาเองว่าเขาเป็นห่วง ก็เธอดูออก ว่าคลาวด์เป็นห่วงเธอ
"ขี้โม้ใครเป็นห่วง"เขาไม่ได้เป็นห่วงเธอเลย แต่แขนใหญ่กอดกระชับเอวบางเข้าหาตัวมากยิ่งขึ้น
"คุณคลาวด์นั่นแหละ คิก"เธอหัวเราะชอบใจ มุดตัวเข้าหาร่างใหญ่เข้าไปอีก สองร่างกอดกันกลมบนเตียง
