สปันบอกตัวเอง แล้วลุกจากโต๊ะทำงานเดินออกไปกดลิฟต์ขึ้นไปที่ชั้นสิบสอง ตอนนี้ยังไม่แปดโมงดี คนยังมาทำงานไม่ครบ เธอรีบขึ้นไปรอพบเขาตอนนี้จะได้มีคนเห็นไม่มาก
พอลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นที่ต้องการ สปันก็ตรงไปที่หน้าห้องทำงานใหญ่ ก็พบสุรีย์พอดี “น้องปันมาพบท่านประธานหรือคะ มาแต่เช้าเชียว” สุรีย์ร้องทักทันที เพราะเพิ่งมาถึงเหมือนกัน มองเห็นจากที่โต๊ะแล้วว่าสาวน้อยคนนี้ออกมาจากลิฟต์ และยังรู้อีกด้วยว่าเธอมีอิทธิพลกับเจ้านายของตัวเอง
“สวัสดีค่ะพี่สุรีย์ คือว่าปันมีธุระสำคัญอยากพบท่านประธาน ท่านมาถึงหรือยังคะ”
“ยังค่ะ น่าจะมาราวๆ สิบโมง ตอนเช้าไปประชุมที่โรงพยาบาลอีลิท น้องปันค่อยมาพบใหม่อีกทีตอนสิบโมงดีไหมคะ พี่จะนัดคิวไว้ให้ ถ้าท่านประธานมาถึงเมื่อไรพี่จะโทร.ไปบอก”
“ก็ได้ค่ะ งั้นรบกวนพี่สุรีย์ด้วยนะคะ” สปันบอกพร้อมรอยยิ้ม เธอผิดเองที่ไม่ได้นัดเขาไว้ก่อน ขณะที่หมุนตัวกลับออกมานั้นก็เจอเข้ากับใครคนหนึ่
