ตอนที่ 2 อังเดร 25+
1508 Words
อังเดร ดาฟองส์ ลูกชายคนเดียวของดาฟองส์จัสตินจูเนียร์ จัสตินมีพ่อที่มีอิทธิพลมากไม่ต้องทำงานอะไร ก็ถือครองตลาดมืด ต่อจากพ่อมาได้อย่างมั่นคง จัสตินมีความสัมพันธ์กับสาวคนหนึ่งเป็นสาวบาร์ หญิงสาวหนีไปคลอดลูก ห่างไกลถึงเอเชีย แต่จัสตินก็ไปตามกลับมาได้ และหญิงสาวก็จากไปอย่างไร้ข้อมูลบ่งบอกใด ๆ อังเดรถูกเลี้ยงขึ้นมา โดยพี่เลี้ยงในดาฟองส์
พี่เลี้ยงแก่ ๆ สอนในสิ่งที่เด็กไม่ควรรู้มากมายแก่อังเดร จนอังเดรแปดขวบก็ได้ขึ้นมานั่งข้างจัสตินเสมอ ๆ จัสตินภูมิใจในตัวอังเดรมาก เหมือนอังเดรเป็นสมบัติล้ำค่า ทุกสิ่งของจัสตินจึงถูกส่งต่อให้อังเดรไปจนหมดสิ้น
ในอเมริกาใต้ที่มีป่าหนาทึบ อังเดรมีธุรกิจเกี่ยวกับป่าไม้ คือตัดไม้ส่งขายนายทุนข้ามชาติ มีคฤหาสน์หลังงามในป่าฝนที่มีกับดักมากมาย รายรอบคฤหาสน์ของอังเดร ที่เข้าออกได้ด้วยเฮลิคอปเตอร์และอุโมงค์ลับ มีท่าเรือเล็ก ๆ มีสปีทโบ๊ต ซ่อนอยู่ในโรงเก็บเรือ
ในทะเล กิจการของดาฟองส์ก็คือคาสิโนลอยน้ำ เรือขนาดใหญ่ล่องไปตามทะเล ดาฟองส์เปิดบ่อนในเรือท่องเที่ยว ทำกำไรมหาศาลต่อปี อังเดร ดาฟองส์ ก็นับเป็นนักพนันตัวยงที่หาตัวจับได้ยากมาก สาว ๆ ที่ชอบพนันมักจะเดิมพันกับดาฟองส์ และยินยอมใช้ตัวแลกชิฟมาเล่นกับอังเดรเสมอ ๆ อังเดรก็ยังใจป้ำมีเลี้ยงสาว ๆ มากมายรายล้อมรอบตัวอีกด้วย
ตึกระฟ้าของดาฟองส์ ใช้แสดงสินค้าเลิศหรู ทั้งเพชร พลอย เงิน ทอง ไข่มุข และของมีค่าต่าง ๆ เป็นตึกแสดงเครื่องประดับที่ใหญ่ยักษ์ในทั่วโลก สาว ๆ มักจะหมายตาเครื่องประดับหรูหรา ที่แค่เพียงชิ้นเดียวก็นำมาขายได้ราคางามแล้ว สาว ๆ ทั่วไปจึงยินยอมพร้อมใจไปกับอังเดรเสมอ ๆ
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งงง!!!
สัญญาณเตือนภัยดังขึ้นมาในห้องทำงานของดาฟองส์ จนคนในห้องแสบหู แต่ทว่าอังเดรกลับยิ้มร่า
“มีหนูมาติดกับของเราแล้ว มาเล่นแมวจับหนูกันดีกว่านะ”
อังเดรยิ้มร่า ผมสีเงินดวงตาสีฟ้ารับไปกับเรือนผม สีผมสีเงินนี้นั้นอังเดรเพิ่งไปย้อมมาใหม่ ๆ อังเดรชอบย้อมผม ตัดผมใหม่เสมอ ๆ เพราะบางทีเจ้าพ่อดาฟองส์ก็ต้องปลอมตัวบ้างล่ะ
ในห้องรักษาความปลอดภัย กล้องตัวหนึ่งจับตาดูหญิงสาวในชุดรัดรูป ที่ลอยตัวลงมาในห้องแสดงเพชร หลาย ๆ ห้องถูกโจรกรรมพร้อม ๆ กัน เป้าหมายคือเพชรเม็ดงาม ที่แสงไฟสาดส่องลงมา อังเดรไม่สนใจที่จะติดตามไปดูที่ห้องอื่นนัก ห้องอื่น ๆ นั้นสัญญาณเตือนภัยนั้นดังลั่น เรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยเข้าไปจนล้นห้อง แต่มีที่หนึ่งเงียบผิดปกติ แสงไฟสีนวลตาส่องหรี่ปรับสลับไปช้า ๆ บนเพชรเม็ดหนึ่ง
ชื่อของมันคือ ไดมอนส์สกาย เพชรสีขาวใสอมฟ้าไม่โดดเด่นนัก มีไมโครชิฟสีดำฝังอยู่ตรงกลางเหมือนเพชรปลอม ไม่มีใครสนใจมัน มันเหมือนอคิลิกฝังเพชร ใครจะรู้ล่ะว่าดาฟองส์จะกล้านำเพชรจริง ๆ มาฝังไมโครชิฟและปล่อยมันให้แสงสาดส่องอยู่บนยอดหลังคาแก้ว ล้อแสงไฟยามค่ำคืนแบบนี้
เธอทดลองนำบางสิ่ง ผ่านแสงสีแดงอินฟราเรดที่ผ่านในห้อง ทุกสิ่งก็เงียบสนิท แท้จริงแล้วมันก็คือไฟโชว์นั่นเอง อีฟลินยิ้มน้อย ๆ หัวเราะเริงร่าคิดสมเพชเจ้าพ่อดาฟองส์ในใจขึ้นมา
“กระจอกชะมัด ชิส์ เฮ้อ อย่างน้อยก็เพชรจริง ถ้าไนท์เอ็มดีได้ไปคงแบ่งราคามาให้เธอบ้างแหล่ะน่า”
อังเดรไม่ใส่ใจทุก ๆ ห้องที่แสดงเพชรที่ถูกกวาดไป อังเดรมองจ้องทรวดทรงองค์เอวของหญิงสาวในชุดรัดรูปสีดำ และแลบลิ้นเลียปากขึ้นมาเบา ๆ
“หึ หนูตัวน้อย จะเอาไมโครชิฟโง่ ๆ ของดาฟองส์ไปทำไมกันนะ หึ หึ น่าแปลกจริง ๆ”
มือบางยกถุงที่เอวเปิดออก และแตะมือลงไปบนเพชรสีขาวฟ้าไดมอนส์สกาย และเร่งมือดึงออกจากฐานโชว์ อย่างระมัดระวัง จนเพชรหลุดลอยขึ้นจากฐานโชว์ทันที
“สาม สอง หนึ่ง”
อังเดรนับในใจ เพชรสีขาวใสก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาจากชิฟสีดำ และปล่อยไฟช็อตลงไปบนร่างบางจนสลบไปในทันที
“กรี้ดดดดดด..!!!”
อังเดรยิ้มร่าขึ้นมาในทันที ค่อย ๆ เดินมาช้า ๆ และก้มลงไปจับใบหน้าขาว ๆ นั้นขึ้นมาเบา ๆ
“หนูตัวน้อยมาติดกับดักซะแล้ว แย่จังเลยนะ”
อังเดรออกไปสำรวจห้องไดมอนส์สกาย และอุ้มร่างงดงามขึ้นไปที่ลานจอดเฮลิคอปเตอร์ มองเห็นตึกข้าง ๆ ที่มีผู้คนวิ่งลงไปมากมาย อังเดรไม่สนใจไม่ติดตาม ไม่แจ้งความและหัวเราะขึ้นมาในใจ
“ทั้งหมดนั้นก็คือเพชรปลอมทั้งหมด แสงไฟสปอร์ตไลท์บนตึกระฟ้า ใครจะโง่เอาของจริงมาแสดงในกระจกใสขนาดนั้นกันว่ะ หึ หึ”
อังเดรนำร่างงดงามไปที่วิลล่าส่วนตัวโดยเฮลิคอปเตอร์ ร่างบางถูกลอกออกจนเปลือยกายล่อนจ้อน ในตอนที่อังเดรปอกชุดหนังออกมา ผิดคาดนิด ๆ ที่หญิงสาวใส่ชั้นในลูกไม้สีขาวอยู่ข้างใน พาเอาหัวใจสั่นสะท้าน แทนที่จะเป็นชั้นในสีดำแบบที่คาดไว้ อังเดรหัวเราะออกมาในทันที
“หึ หึ สายลับแสนหวานงั้นหรือ ฮ่า ฮ่า”
กว่าที่ร่างบางจะตื่นขึ้นมาเพราะความหนาว ในสายตามีร่างสูงที่มีร่างกายมีซิคแพ็คเป็นลอนสวย ผมสีเงินเหลือบควันบุหรี่ยาวลงเท่มาก ๆ ในสายตาของอีฟลิน รอบกายมีหญิงสาวในชุดบิกินี่ใส่เครื่องประดับสวยงาม ส่องแสงแวววาว ดูหรูหรา อีฟลินตกใจทำท่าจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องกรีดร้องออกมาในทันที
“อ้า ซี้ด อ้า”
อีฟลินร้องออกมาเพราะบางสิ่งนั้นเสียดสีอยู่กับหว่างขาของเธออยู่ เสียวสะท้านจนแทบบ้า
“กรี้ดด ไอ้บ้า นายทำแบบนี้ได้ยังไง!!!!”
คอของเธอถูกคล้องด้วยห่วงกลม ๆ ประดับเพชร ที่มีสายโซ่ยาวลงไปพาดผ่านกึ่งกลางกายของเธอ ไปจนถึงร่องก้น พาดไปคล้องที่เอวเธออีกครั้งแบบจีสติง สายโซ่ประดับเพชรเลอค่า อีฟลินจึงยืนไม่ได้ ถ้าเธอยืนตรง ๆ เธอก็จะรั้งสายโซ่ มาสีกับกึ่งกลางกายของเธอ จนจมลงไปในกลีบเนื้อนุ่มของเธอในที่สุด
ในตอนที่เธอร้องขึ้นมา อังเดรก็ยิ้มร่าและขยิบตามาให้อย่างหล่อเหลา สาว ๆ พากันลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของอังเดร ในชุดกางเกงแสล็ค มือบาง ๆ ล้วงลงไปในเป้ากางเกงของอังเดร และควักมันออกมาต่อหน้าเธอ อีฟลินตื่นตกใจขึ้นมาในทันที
“โอ้พระเจ้า...ทำไมมันใหญ่ขนาดนั้น!!!”
เวอจิ้นอีฟลินกรีดร้องอยู่ในใจ เธอถูกจับได้แบบง่าย ๆ หมู ๆ แล้วตอนนี้ยังต้องมาดูเจ้าหนอนยักษ์ของเจ้าพ่อดาฟองส์อีก เธอแย่แน่ ไอ้โซ่บ้านี่ก็ล่ามคอเธอไว้กับผนังอีกทีหนึ่ง ยืนก็ไม่ได้เหยียดตัวตรงก็ไม่ได้ เธอต้องคู้ตัวลงอย่างทรมาน มองดูหญิงสาวออรัลเซ็กส์ให้เจ้าพ่อดาฟองส์อย่างถึงพริกถึงขิง ตาบ้านี่ก็ยิ้ม มองมาแต่ที่เธอ มันน่าปาดคอให้ตายเป็นที่สุด
“อ้าย อย่ามองนานซิยะ ฉันเวอร์จิ้น ฉันเวอร์จิ้น!!!”
เวอร์จิ้นอีฟลินกรีดร้องในใจอย่างโหยหวน พอเธอเมื่อยเผลอยืดหลังตรงขึ้นมา ก็ต้องกรีดร้องขึ้นมาในทันที
“อ้า ซี้ด อ้า”
เธอร่างสั่นสั่นกระตุก ร่างของเธอจึงดึงสายโซ่ไปเสียดสีหนักขึ้น ดึงลึกเข้าวินมากไปอีก
“อ้ายยย ซี้ด”
อังเดรเลียริมฝีปากและแลบลิ้นเลียปากขึ้นมาต่อหน้าเธอ อีฟลินมองไปแล้วหัวใจก็เต้นกระหน่ำขึ้นมา
“โอ...ให้ตาย นายหล่อมาก ตัวจริงหล่อจนใจละลายเลยจริง ๆ ไอ้บ้าดาฟองส์จอมวิปริต”
- Writer
