เพราะมีโอกาสที่จะทำในสิ่งที่หัวใจปรารถนาแล้ว พิมพิลาไลยจึงใช้โอกาสนั้นในการแสดงศักยภาพของตัวเองอย่างเต็มที่ บอกตามตรงว่าพวกวัตถุดิบทำขนมต่างๆ ที่เธอสาธยายบอกเขามา ขุนพลต้องไปเสาะหาเทียบของโบราณกับของปัจจุบันอยู่หลายวันเลยทีเดียว แล้วยังจะต้องมาทำความเข้าใจกับหญิงสาวอีกว่าในยุคสมัยนี้ คนทั่วไปใช้อะไรทำขนมแทนวัตถุดิบที่หาได้ยากแล้วบ้าง
และใช่...เขาบอกกับเธอเรื่องยุคสมัยแล้ว เล่นเอาพิมพิลาไลยงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย
“หลงยุคหรือเจ้าคะ?”
“อืม หลงยุค เวลาในตอนนี้ไม่ใช่ยุคสมัยร่วมกับอยุธยาแล้ว เรียกว่ายุครัตนโกสินทร์”
“รัตนโกสินทร์คือ...”
“คืออีกราวๆ สองร้อยกว่าปีข้างหน้า นับจากสมัยอยุธยาถูกตีแตกครั้งที่สองน่ะ”
สีหน้าของพิมพิลาไลยดูงุนงงเช่นเดิม ทว่าครั้งนี้ออกไปแนวไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินมากกว่า แต่ดูแล้วเธอน่าจะเข้าใจในสิ่งที่ขุนพลพูด ก็เขาบอกเธอหลายรอบแล้วนี่นา นี่เป็นครั้งที่เท่าไรที่บอกแล้ว
