“Bleh! Bleh! Bleh! Walang kaibigan si Nicollo! Kawawa naman!” paulit-ulit na pang-aasar ng bully na kaklase ni Nicollo na si Bruno, ang dakilang bully sa kanilang klase at tinik sa buhay kabataan ni Nicollo. Sa araw-araw na pumapasok si Nicollo sa school, lagi na lang siya nito inaasar kasama ang mga kaibigan nito at hindi niya alam kung bakit.
Hindi naman ito pinapansin ni Nicollo. Prenteng-prente pa rin ang pagkakaupo niya sa kanyang upuan habang binabasa ang dala nitong komiks. Grade three na siya noon. Animo’y wala itong naririnig sa mga sinasabi ni Bruno na wala na yatang sawa sa kakaasar sa kanya ng kung anu-ano.
Naririnig naman ni Nicollo ang mga sinasabi ni Bruno sa kanya pero inilalabas din niya kaagad iyon sa kaliwa niyang tenga.
Natatandaan ni Nicollo na sinabi ng Mommy niya
