แสดงว่านายยังไม่เจอฉัน

1637 Words

''ผมขอคุยเป็นภาษาจีนนะครับ..จบเเล้วจะอธิบายให้ฟังจะได้รวดเร็ว'' เทพกล่าวกับพนักงานเเละคนอื่นๆในบริษัทของตน [เทพคุยเป็นภาษาจีนจ้า] ''ผมขอเสนอให้เเจกเครื่องเล่น 5 เครื่องครับ'' เทพกล่าวความตั้งใจของตนออกมาทำเอาสีหน้าฝั่งบริษัทจีนเริ่มหนักใจ ''เราเกรงว่ามันเยอะไป'' นักเจรจาจีนพยายามเปลี่ยนความคิดเทพ ''ผมคิดว่ากำลังดีครับ..เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ได้มีตังค์ซื้อเครื่องถึงจะอยากเล่นมากก็เถอะเเละผมยังเชื่อว่าคนเหล่านั้นอาจจะมีฝีมือเล่นเกมที่เก่งมากเเละอาจจะทำเงินให้พวกคุณในอนาคตได้เยอะกว่าที่เสียไปตอนนี้'' เทพอธิบายความคิดที่ตนคิด ชาวจีนนั่งเหมือนรออะไรบางอย่างอยู่เเต่ทางนักเจรจาเหมือนจะอยากพูดเเต่ก็ไม่พูด 'แปลกๆ' เทพรู้สึกแปลกๆเหมือนเคยเจอบรรยากาศแบบนี้ที่ไหน 'เหวินสินะ..ปล่อยไปก่อนละกัน' เทพกำลังจดคดีที่ตนโดนทั้งทดสอบทั้งตัวช่วย ''ตกลงครับส่วนเรื่องกิจกรรมผมขอเสนอกิจกรรมเเสดงความสามารถทางเกมส์ฝึกสมองครับ'' นอกจากนักเจรจาฝั่งจีนจะตกลงเเล้วเหมือนจะให้ข้อเสนอมาเพิ่มด้วย ''ครับ..เเล้วก็กิจกรรมสุ่มจับรางวัลดีไหมครับ?'' เทพเริ่มเสนอความคิดของตนไปบ้าง ''ครับส่วนกิจกรรมอื่น..'' ทั้งสองบริษัทก็คุยเรื่องงานกันไปจนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ''ทุกคนเชิญไปรับประทานอาหารเที่ยงกันก่อนครับทางบริษัทเราเลี้ยง'' เทพลุกขึ้นกล่าวเชิญ ''ครับ'' ชาวจีนพูดไทยพร้อมกับเดินออกไปนอกห้องประชุม ''ไปกันก่อนเลยครับ'' เทพหันไปกล่าวกับฝั่งบริษัทของตนก่อนจะนั่งลงที่เดิม ณ ตอนนี้เหลือกันเเค่ถงเวยเเละเทพอยู่ในห้องประชุมกันเเค่สองคน ''นายจะบอกได้ยังว่าต้องการอะไร'' ถงเวยพูดไทยกับเทพ ''ผม.เเค่ต้องการเป็นเพื่อนกับคุณ'' เทพกล่าวจบก็นึกถึงอดีต ''เพื่อน?'' ถงเวยย้ำ ''ใช่..เเฟนของเหวินก็เหมือนเพื่อนของผม'' เทพกล่าวจบถงเวยลุกขึ้นด้วยความตกใจ ''คุณรู้ได้ยังไง!?'' ถงเวยตกใจสุดขีดเรื่องนี้ขนาดเพื่อนตัวเองยังไม่รู้เลยหรือว่าเหวินบอก 'ไม่..เหวินไม่บอกเเน่' ถงเวยคิดหนัก ''อ่า..มาเเล้ว'' เทพยิ้มดีใจที่ตนได้เห็นเพื่อนของตนอีกครั้ง ''คุณเหวิน'' เทพพยักหน้าให้กับคนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามา ''คุณรู้ได้ยังไง'' เหวินเมื่อเข้ามาในห้องประชุมก็กล่าวถามด้วยความสงสัยทันที ''คุณไม่ต้องห่วง..ถ้าเราคือเพื่อนกัน'' เทพยิ้มอย่างเป็นมิตร ''คุณมาที่นี่เพื่อมาทดสอบผมไม่ใช่หรอ..ตอนนี้ให้คะเเนนผมเท่าไหร่ละ'' เทพยิ้มมุมปาก ''อะ..ฮ่าๆ'' เหวินหัวเราะเล็กน้อย ''ถึงคุณจะฉลาดก็จริงเเต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงรู้เรื่องนี้ได้'' เหวินกลับมาจริงจังอีกครั้ง ''ความลับ'' เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนเเล้วเดินไปหาเหวินทันที ''ไม่ต้องห่วงผมไม่บอกใคร'' เทพกล่าวด้วยความจริงใจ 'ในอดีตก่อนที่เทพจะย้อนเวลามาทั้งคู่แอบคบกันนานมากเเละไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยสักคนรวมทั้งพ่อเเม่ของทั้งคู่เเต่เทพนั้นหลังจากที่ได้เป็นเพื่อนกับเหวินเวลาผ่านไปทั้งคู่สนิทกันมากจนเหวินได้บอกกับเทพว่าตนคบกับถงเวยดาราดังเเละเริ่มเล่าเรื่องให้เทพเพื่อหาทางช่วยจะได้ไม่ต้องปกปิดต่อไปอีกจนเทพสามารถหาทางช่วยได้เเต่ยังไม่ทันทำสำเร็จก็ถูกฆ่าตายเสียก่อน 'ฉันจะทำให้พวกนายคบกันโดยไม่ต้องปิดบังเอง..รอหน่อยเถอะ' เทพเริ่มคิดแผนใหม่ที่จะช่วยสองคนนี้ให้เร็วกว่าแผนที่เเล้ว ''ดี..ฉันชอบคนฉลาดแบบนายขอเบอร์ไว้ติดต่อหน่อยเผื่อเกมส์เปิดจะได้เล่นด้วยกัน'' เหวินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมายื่นให้เทพกดเบอร์ ''ฮ่าๆ..เเน่นอนฉันอยากจะเล่นเกมกับพวกนายดูเเล้วพวกนายน่าจะมีฝีมือนะ'' เทพกล่าวเชิงคลายเครียด ''เเน่นอน..ฉันไปเกมไหนก็ติดอันดับทั้งนั้น'' เหวินตอบกลับมาพร้อมกับยักคิ้วข้างเดียวโชว์ ''เหรอ..เเสดงว่านายยังไม่เจอฉัน'' เทพยักคิ้วข้างเดียวสลับกันสองข้าง ''ฮิฮิ'' ตามด้วยเสียงหัวเราะของถงเวยที่เเฟนของตนโดนตัดความมั่นใจ ''เธออยู่ข้างใครเนี่ย'' เหวินหันไปหาเเฟนของตน ''อยู่ข้างเธอไง'' ถงเวยเดินไปกอดเเขนเหวิน ''อ่า..ที่นี่ห้องกระจกนะ'' เทพที่รู้ว่าถงเวยจะทำอะไรก็เดินไปบังไป ''ลืม!!'' ถงเวยรีบปล่อยมือ ''เอาเป็นว่าตอนนี้ไปกินมือเที่ยงกันก่อนละกัน'' เทพกล่าวจบก็เดินนำออกไปจากห้องประชุม 'อืม..ถึงเเม้จะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่องเเต่ก็ให้เกียรติกันมาก' เทพมองดูพนักงารบริษัทตนกับของจีนนั่งกินนั่งพยายามสื่อสารกัน ''พวกเรายังไม่ถึงยี่สิบไปนั่งโต๊ะเเยกกันดีกว่า'' เทพเดินนำไปที่โต๊ะเล็กๆเเล้วนั่งลงพร้อมกับถงเวยเเละเหวิน ''ดูโต๊ะนั่นสิ'' ''กลุ่มนี้มัน'' พนักงานฝั่งจีนรู้สึกตกใจกับการรวมตัวของวัยรุ่นเเต่ละฝ่ายเพราะเเต่ละคนนี่ทั้งฉลาดทั้งเก่งเเละคาดเดายากมากตัวอย่างเช่นเหวินที่อายุยังน้อยเเต่ก็ประสบความสำเร็จมีหลายบริษัทเเย่งตัวเขาไปทำงานเเละบางทีเขายังมีความสามารถมากกว่านักเจรจารุ่นใหญ่บางคนอีกด้วยส่วนถงเวยเธอก็เป็นไอดอลเเละดาราที่ประสบความสำเร็จด้วยอายุเพียงเเค่ 19 ปี เเถมยังมีความสามารถเรื่องงานบริษัทเเละสามารถพูดภาษาได้ถึง 3 ภาษาอีกด้วยเเละคนสุดท้ายก็คือเทพนั่นเองทางพนักงานบริษัทจีนได้ฟังการพูดคุยเเละการวิเคราะห์ของเทพเเล้วถึงกับต้องยอมออกมารับผิดเเละยังได้รับการยอมรับจากเหวินอีกด้วยทั้งยังเป็นคนที่เหวินได้ให้ความสนใจถึงขั้นบินมาดูด้วยตนเองอีก ''ฮะฮะ..กลายเป็นที่สนใจเฉยย'' เทพลากเสียงกวนๆ ''ฉันไม่เกี่ยว..'' เหวินวางมาดเย็นชาเเล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น 'ยังเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเหมือนเดิมเลยนะ' เทพมองเพื่อนของตนเล้วส่ายหัวเล็กน้อย ''ว่าเเต่นายจะเล่นเกมนี้จริงๆใช่ไหม?'' เสียงใสถามย้ำเพื่อความเเน่ใจ ''ใช่'' เทพพยักหน้า ''ฉันว่าเรามาสร้างกิลด์กันเถอะ'' ถงเวยกล่าวจบเหวินก็หันมาตอบกลับทันที ''ไม่..ฉันอยากให้มีเเค่พวกเรา'' เหวินเเย้ง ''ฉันเห็นด้วย'' เทพยกนิ้วโป้งขึ้นให้ความหมายว่าเป็นความคิดที่ดี ''ก็เเล้วเเต่นาย'' ถงเวยกล่าวจบก็ตักเนื้อปลานึ่งซีอิ๊วเข้าปาก ''ขอบคุณ'' เหวินหันหน้าหนีเเล้วอมยิ้มเล็กน้อย ''พวกคุณกลับวันไหน?'' เทพเริ่มกล่าวถาม ''หลังจากกิจกรรมจบเราว่าจะอยู่เที่ยวกันวันสองวันเเล้วกลับ'' ถงเวยเป็นคนตอบ ''ถ้าอย่างนั้นเราจะติดต่อกันทางไหน?'' เทพถามพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ''ทาง T-Chat ละกัน..นายได้โหลดไว้ไหม?'' ถงเวยหยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นมา ''โหลดไว้เเล้วหละ..เธอสร้างกลุ่มเลยเเล้วดึงฉันกับเหวินเข้า'' เทพกล่าวทางลัดเพราะหลังจากที่ถงเวยเพิ่มเทพเป็นเพื่อนเเล้วถงเวยก็จะสามารถสร้างกลุ่มเเละดึงทั้งเทพเเละเหวินเข้ามาได้หลังจากนั้นค่อยให้เทพเเละเหวินเพิ่มเพื่อนกันมันจะง่ายกว่า 'T-Chat เป็นเอปไว้สำหรับคุยกันเราสามารถคุยกันทั้งในเกมเเละนอกเกมได้เเละคนที่อยู่นอกเกมจะสามารถคุยกับคนในเกมได้เเต่ถ้าบุคคลในเกมเข้าสู้ที่เเข่งขัน กิจกรรม หรือ PVP จะไม่สามารถติดต่อได้' เทพกล่าวในใจเเล้วพยักหน้าเพื่อเรียกความทรงจำ ''ว่าเเต่คุณยังไม่บอกไอดีฉันฉันจะดึงคุณเข้าได้ยังไง?'' ถงเวยกล่าวออกมาเเล้วยื่นมือไปขอโทรศัพท์ของเทพ ''เเสกนคิวอาร์โค๊ดละกัน'' ถงเวยกล่าวพร้อมกับเทพที่ยืนโทรศัพท์ให้ถงเวยจัดการเพิ่มเพื่อน ''ขอไวน์ 3 ที่ครับ'' เทพหันไปกล่าวกับพนักงาน สักพักขวดไวน์ก็มาตั้งที่โต๊ะของกลุ่มวัยรุ่นเเละก็มีพนักงานมารินให้ 3 เเก้ว ''เเด่มิตรภาพของพวกเรา'' เทพชูเเก้วไวน์ขึ้น ''เพื่อน'' ทั้งสามกล่าวพร้อมกันเเล้วก็มีเสียงดัง ''กริ้ง'' เป็นเสียงเเก้วชนกันทั้งสามได้ชนเเก้วกันดื่มให้มิตรภาพความเป็นเพื่อนของพวกเขา ''หวังว่างานนี้จะผ่านไปได้ด้วยดี'' พ่อของเทพที่เป็นประธานบริษัทเมื่อเห็นเหล่าวัยรุ่นของบริษัทชนเเก้วกันตนก็นึกขึ้นได้เเล้วทำไมรุ่นทำงานอย่างพวกเราไม่ชนกันมั่งละ ''ผ่านไปได้ด้วยดี'' จังหวะนี้คนไทยกล่าวไทยคนจีนก็กล่าวไทยเเล้วลุกขึ้นยืนชนเเก้วกัน 'จะเผาหัวกันตั้งเเต่เที่ยงเลยเรอะ' เทพมองพวกรุ่นพ่อที่เเก้วไวน์กรึบเดียวหมดเเละยังขอเพิ่มกันเรื่อยๆ ''หลังจากนี้เราป็นเพื่อนกันเเล้วไม่ต้องเกรงใจถ้ามีอะไรให้ช่วย'' เทพกล่าวอย่างเป็นมิตร ''เเน่นอน'' เหวินกล่าวจบรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากข้างขวา ''ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ..พรุ่งนี้เจอกัน'' เทพลุกขึ้นลาเพื่อนใหม่ ''เเล้วเจอกัน'' ถงเวยเเละเหวินกล่าวพร้อมกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more