กิ่งไม้ | ต้องเจอ

1269 Words

ฉันถือโทรศัพท์สตั๊นไปแป๊บนึง แค่รับสาย ก็กวนฉันแล้วเหรอ! จะคุยเรื่องงาน จะคุยเรื่องงานเข้าใจไหม "คุณบอสคะ กิ่งโทรมาเรื่องงาน" (อ้าว! นึกว่าคิดถึงอนาคอนดา เรื่องงานนี่เอง งั้นมาคุยที่บริษัทฉันแล้วกัน ฉันจะได้อธิบาย Er Diagram (ผังระบบเว็บไซต์) โอเคมั้ยปลาทอง) ช่วยลืมเรื่องนั้นหน่อยไม่ได้รึไง ฉันจะไม่แตะแอลกอฮอล์อีกตลอดชีวิต ฉันสาบาน! "กี่โมงคะ คุณบอสสะดวกเวลาไหนคะ" (เวลาเธอเมา) ไอ้... จะด่าก็ด่าไม่ได้ ใจเย็น ๆ กิ่งทำงานอยู่ เพื่อนสนิทเจ้านาย ผู้บริหารงานที่เธอดิวอยู่นะ "ค่ะ ขอเวลาที่แน่นอนด้วยค่ะ" ฉันทำปั้นหน้ายิ้ม เสียงจะได้ซอฟ ๆ ลง (ปลาทองอีก! บอกแล้วไง ว่าเวลาเธอเมา… เมาเมื่อไหร่มาคุยกัน) ฉันควรจะทำยังไงกับชีวิตตัวเองตอนนี้ จะหันไปทางไหนก็มีแต่ทางตัน คุณทีเร่ง คุณเมย์เร่งอีกิ่งหนักไปอีก "เอาจริง ๆ ขอจริงจังค่ะคุณบอส กิ่งขอเวลาที่แน่นอนค่ะ" (นี่ไง... จะได้ 'เอา'จริง ๆ สักที ฮ่า ๆ) "ขอที่อยู่บริษัทค่ะ" (จะมาแล้วเหรอ) "จะโทรเรียกรถโรงพยาบาลศรีธัญญา ให้ไปรับค่ะ" (อย่าดีกว่า! เรียกรถโรงพยาบาลปกติเถอะ ไม่แน่… อาจจะมีเด็กอนุบาลถูกอนาคอนดากัดตาย) อ๊าก! อีกิ่งจะบ้าแล้ว ฉันเอามือกุมขมับ และนวด นวด ใจเย็น ๆ กิ่งเอ้ย ใจเย็น ๆ "ค่ะ งั้นกิ่งขอเข้าไปพบคุณบอสตอนนี้นะคะ สวัสดีค่ะ" ฉันรีบวางหูโทรศัพท์ไม่รอให้เขากวนตีนฉันอีก ฉันอยากทำงานราบรื่น ๆ ทำไมอีคุณบอสต้องแกล้งฉันขนาดนี้ด้วย! ฉันเตรียมเอกสาร นั่งแท็กซี่มาบริษัทเขาทันที เดินเข้าไปก็มีแต่พวกโปรแกรมเมอร์ คนเขียนเว็บ นั่งกันเต็ม ซึ่งมีแต่ผู้ชายทั้งนั้น! จนฉันเดินถึงหน้าห้องเขา เลขาเขาก็ยืนขึ้นยกมือไหว้ฉันทันที "สวัสดีค่ะ คุณบอสรอข้างในแล้วค่ะ" เธอเดินไปเปิดประตูให้ฉัน พร้อมผายมือขาว ๆ ให้ฉันเข้าไป เข้ามาก็เห็นคุณบอส เขานั่งไขว่ห้าง กระดิกเท้า มองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์... "สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้ และรีบเดินไปเลื่อนเก้าอี้นั่งตรงข้ามเขา "ใครให้นั่ง" อ้าว! "ขอโทษค่ะ" ฉันรีบยืนขึ้น และก้มหน้าดูนิ้วตัวเอง "ไม่คิดถึงกันบ้างเหรอปลาทอง... ทำเป็นห่างเหินกันไปได้" จะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย… "ไม่แกล้งได้ไหมคะ จะคุยงาน" เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินอ้อมโต๊ะมาชิดตัวฉัน "ไม่ได้แกล้ง ไหนบอกมาสิ ว่าอนันธารา ต้องการเว็บไซต์แบบไหน" เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ และกระซิบข้างหูฉันเบา ๆ "คะ คุณบอส กิ่งขอร้องล่ะค่ะ" ฉันเหมือนจะร้องเลย ให้ตาย งานฉันพังแน่ ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ "ขอร้องอะไร? ฉันถามความต้องการของโรงแรมเธอ ทำไมไม่ตอบล่ะ" ฉันเอนตัวถอยเขา แต่เขากลับขยับตามมาอีก... "คุณบอส กิ่งมาคุยงาน คุยกันดี ๆ นะคะ" เขาหัวเราะ หึหึ ในลำคอ พร้อมกับโน้มลงมาปล่อยลมหายใจอุ่น ๆ รดต้นคอฉัน "ก็ให้บอกมา… ไม่งั้นไม่คุย" ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ และพยายามบีบมือตัวเองเป็นระยะ ๆ มีสติกิ่ง เขาแค่แกล้งเธอ สู้เขา สู้เข้าสิ! "ค่ะ! เริ่มจากกลุ่มเป้าหมาย ทุกช่วงอายุ เน้นกลุ่มนักท่องเที่ยวจีน และยุโรป... และ..." คุณบอสจ้องหน้าฉันไม่ละสายตา เขาจ้อง… จนฉันพูดไม่ออก "ต่อสิปลาทอง..." ฉันเม้มปากแน่น ฉันคิดไม่ออกเลย! ให้ตาย! จ้องฉันทำไมนักหนา! "อย่า… จ้องหน้าได้ไหมคะ" เขาไม่ตอบ เเต่เขาก้มหน้าลงมองหน้าอกฉันแทน! "อย่าจ้องหน้าอก! คุณบอส" "อะไรของเธอวะ สักอย่างสิ ชักจะรำคาญแล้ว!" ฉันหายใจฟึดฟัดใส่เขา ฉันเองก็เริ่มจะทนไม่ไหว กับความกวนตีนที่มันมากขนาดนี้! "คุณบอสนั่นล่ะค่ะ สักอย่าง กิ่งขอคุยงานดี ๆ ไม่ได้รึไงคะ ทำไมต้องแกล้ง!" เขาถอนหายใจเสียงดัง "ถ้าแกล้งต้องแบบนี้!" อยู่ ๆ คุณบอส ก็อุ้มฉันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานตัวเอง ก่อนที่เขาจะใช้มือสองข้างค้ำโต๊ะ ล็อกตัวฉันไว้! ตอนนี้สายตากวน ๆ กำลังมองหน้าฉัน... และมันก็ค่อย ๆ ไล่ต่ำลงมาซอกคอ จน… ไปหยุดที่ร่องอก "กลับกรุงเทพแล้ว ไม่เห็นใหญ่ขึ้นเลย" เขาหมายถึงนมฉันใช่ไหม บ้ากามที่สุด! "คุณบอส!" "มาคุยงานต่อ เร็ว ฉันยุ่ง!" คุยงานแบบนี้ ฉันจะบ้า! ฉันคุยงานไม่ได้เพราะเขาคนเดียว นี่เขายังจะเร่งฉันอีกเหรอ?! อดทนก่อนกิ่ง มันคืองานเจ้านายสั่งมา! "บะ… แบบนี้เหรอคะ ไม่เอาดีกว่าค่ะ ไปนั่งคุยกันดี ๆ ไหมคะ นะคะ" "ไม่เอาหรอก… ยังไม่อยาก แต่จะนั่งคุยแบบนี้ ไม่งั้น..ฉันจะไม่ทำเว็บให้โรงแรมเธอ" มีขู่! นี่ฉันเป็นลูกค้านะ "กิ่งไม่ง้อหรอกค่ะ กิ่งจะบอกคุณเมย์ไปจ้างบริษัทอื่น!" ฉันพยามจับแขนสองข้างเขาออกจากโต๊ะ แต่เขายิ่งทิ้งน้ำหนักลงกว่าเดิม "ตามใจ!" ทำไมเขาไม่ง้อลูกค้าล่ะ นี่โรงแรมฉันเป็นลูกค้ารายใหญ่เชียวนะ! แล้วคุณบอสเขาก็ยักคิ้วให้ฉันหนึ่งข้าง แถมยังทำหน้ากวนประสาทใส่ฉัน "ก็ได้! คุยแบบนี้ก็ได้ค่ะ" ฉันหลับตาปี๋ ไม่อยากเห็นว่าเขามองอยู่ เอาหละอีกิ่ง หลับหูหลับตาพูดไปซะ จะได้จบ! "เราอยากได้ระบบจองผ่านเว็บ เข้าถึงทุกสาขาในประเทศไทย ระ รวมถึงระบบจ่ายเงินที่สามรถใช้จ่ายได้ทั่วโลก... คุณบอส!" เขาดันก้นฉันเข้าหาตัว ก่อนที่จะอุ้มฉันควบเอว เดินมาที่โซฟา จนฉันดิ้น… ตีขาปัดมือไปทั่ว จนเขาวางฉันลงและทับตัวฉันไว้! "อยากเสียซิงไม่ใช่เหรอ… ปลาทอง" ฉันเบิกตากว้างตกใจ! นี่ฉันเมาแล้วไปพูดอะไรอีกเนี่ย? "ไม่ใช่ มั่วแล้วค่ะ! ปล่อยกิ่งนะ" เขายิ้มกว้างก่อนจะ เอื้อมมือไปหยิบรีโมทแทน กด… ‘ติ๊ด’ "คุณบอสทำอะไร! ปล่อยกิ่งนะ" "ล็อคห้องไง… วันนั้นเธอพูดเอง ว่าอยากให้ฉันทำ แถมยังจับน้องชายฉัน ข่มขู่อีก วันนี้ฉันเลยจะสนองให้เธอสมใจ ยัยปลาทอง!" นิ้วยาว ๆ เริ่มลูบไล้ไปทั่วเรียวขาฉัน... ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ จับกระโปรงทรงเอ ดึงขึ้น ดึงขึ้น… ฉันจึงรีบยกมือไหว้อ้อนวอน พร้อมกับเหงื่อที่เริ่มผุดขึ้นมาเป็นเม็ด ๆ "คะ คุณบอสวันนั้นกิ่งเมา! อย่าถือสากิ่งเลยนะคะ" เขายักคิ้วให้ และยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก แต่ยังไม่หยุดการจับกระโปรงฉันขึ้น "เธอกวนน้องชายฉันยัยปลาทอง... ฉันจะกวนน้องสาวเธอคืนบ้างเป็นไง ถือว่าเป็นการแก้แค้น ฮ่า ๆ" แก้แค้น! ได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบหุบขาตัวเองทันที ใจอยากจะกรี๊ดให้คนช่วย แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะตอนนี้หน้าเขากับฉัน อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ! "งั้นซิงเธอ... ฉันขอนะ" "คุณบอส!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more