บรรยากาศยังคงอยู่ในความเงียบอย่างน่าอึดอัดเพราะทั้งคู่ต่างก็ทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นเพราะความตั้งใจหรือเพราะบรรยากาศมันพาไปกันแน่ หรือว่ามีเรื่องอะไรที่เกาหลีหรือเปล่าเขาถึงมาทำแบบนี้กับเธอ น้ำมนต์ทั้งตกใจและสับสน ไออุ่นร้อนจากริมฝีปากของเขายังติดอยู่ที่ปากเธออยู่เลย แถมไรหนวดเคราคมที่บาดเธอเมื่อครู่มันย้ำเตือนกับว่าเธอจูบเมื่อกี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง วีก้าเองก็เงียบ เขาไม่คิดว่าบรรยากาศมันจะเป็นแบบนี้เขาเองก็ทำตัวไม่ถูกที่เห็นหน้าตาตื่นตกใจของน้ำมนต์แบบนั้น และความเงียบของเธอมันทำให้เขารู้สึกผิดและไปไม่เป็น "เรากลับกันดีมั้ยคะ" น้ำมนต์เป็นคนพูดออกมากก่อน เธอทนไม่ได้กับบรรยากาศที่แสนอึดอัดแบบนี้ วีก้าตอบตกลงเขาวางเงินไว้จำนวนหนึ่ง ก่อนจะจูงมือเธอเดินออกมา น้ำมนต์ไม่ได้เอามือของเขาออก เธอปล่อยให้เขาจับเหมือนอย่างตอนที่มา เพียงแค่นี้เขาก็รู้สึกโล่งใจมาหนึ่งเ