Chapter 22

1401 Words

LABIS-LABIS ang kaba na nararamdaman ni Piper. Sa buong buhay niya kasi ay ito ang unang pagkakataon na magsusuot siya ng magarang kasuotan at malalagyan ng makeup ang kaniyang mukha. Maagang dumating si Ising sa kanilang bahay upang maayusan siya at maasikaso para sa Santa Cruzan na magaganap mamaya. Suportado naman siya ng mga magulang at talagang ikinatutuwa ng mag-asawa ang kaniyang gagawin ngayong araw. Kumunot ang kaniyang noo nang mapansin niya ang dala-dalang gamit ng kaibigan. “Ano ‘yan?” Lumapit siya at hinawakan ang isang mahabang gown na naka-plastic. Pinagmasdan niya ito. “Akala ko ba ay gawa sa recycle ang susuotin na damit?” Umiling si Ising. “Hindi na, binago na ang tema at sinagot ng mga Villarama ang lahat ng gastusin. Kahit itong susuotin mo, galing pa ito sa hacienda a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD