เพราะเป็นที่รู้ดีว่าความเป็นตัวของตัวเองไม่ยอมเปลี่ยนของกิดาการนี่แหละที่ทำให้คบใครเป็นแฟนได้ไม่ยืด พอๆ กับตระการตาที่ไม่มีใครกล้าคบเกินสามเดือนเพราะความเอาแต่ใจ เลยทำให้มีแต่เพื่อนสนิทเป็นผู้ชายและครองตัวเป็นโสดมาได้จนตอนนี้อายุยี่สิบเจ็ดแล้ว เพื่อนหลายคนถึงกับมีลูกมีเต้ากันไปแล้วก็มี กิดาการนี่ยี่สิบห้าแล้วก็ยังโสดสนิทเหมือนกัน ทั้งสองคนนี้จึงเข้าอกเข้าใจกันดีเป็นพิเศษ และมีความฝันเดียวกันที่จะรอเจ้าชายในฝันที่เพอร์เฟคและทนนิสัยที่เสีย (เล็กน้อย) ของพวกหล่อนได้ แล้วครองคู่กันอย่างมีความสุข แต่ก็อย่างว่าความฝันก็คือความฝัน เพราะจนป่านนี้ทังคู่ก็ยังหาเจ้าชายคนนั้นไม่เจอ
“ตายละ มัวแต่คุยเพลิน กิด้าต้องรีบไปแล้ว พี่ตาร์อย่าลืมนะซองนี้ให้เขากับมือเลย แล้วเย็นนี้เรามาฉลองกัน” กิดาการหยิบเสื้อสูทแล้ววุ่นวายเก็บข้าวของใส่กระเป๋าหลุยส์แบบบักเกตใบโต วุ่นวายจนของจะล้นกระเป๋าอยู่แล้ว
“ได้ๆ แต่พี่ไ
