“เฮือก...” ร่างกายสะดุ้งเฮือกและเริ่มเกร็งจัดอย่างห้ามไม่ได้ ฝ่ามือเกร็งจัดขยุ้มเรือนผมสีมะเดื่อดูลึกลับนั่นอย่างห้ามไม่ได้ ลมหายใจถูกแปรเปลี่ยนให้ปั่นป่วนเกินกว่าจะรู้สึก เหมือนร่างกายที่เริ่มอ่อนแรงราวกับกับไอร้อนที่เป่ารดลงมานั้นกำลังช่วงชิงพลังงานทางกาย แม้จะสั่นและเกร็งไปทุกส่วน ถึงอย่างนั้นฉันก็พยายามดิ้นรนหลบหนีจากพันธนาการที่พี่ชายต่างสายพันธุ์กำลังกระทำ “ธะ ธอนพอก่อน...” ปากพยายามห้ามปรามด้วยเสียงสั่นเกินกว่าจะเอ่ยวลีที่ต้องการได้ครบถ้วน แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะช้ากว่าความปรารถนาที่คนตัวใหญ่ตรงหน้ามีต่อเรือนร่างที่เขาเปลี่ยนแปลงให้นัก เพียงแค่เขาเหลือบนัยน์ตาสีอัญมณีแบบงูช้อนมอง ร่างกายทุกส่วนมันก็ยิ่งร้อนผ่าวขึ้น ไม่รู้กี่ครั้งที่นัยน์ตาคู่นั้นสามารถสะกดให้ทุกส่วนของร่างกายหยุดทำงาน ราวกับเหยื่ออันโอชะที่กำลังจับรัดกิน “อ่า...” เพียงแค่เขาเป่าลมหายใจรดลงมาบริเวณส่วนอ่อนไหว ฉ