บทที่ 17

1134 Words

‘...หยุดพูดไปเลย..โบอา...Sss…ยัยเด็กเลี้ยงแกะ...’ “นี่! ธอนหยุดนะ…อะ” ฉันพยายามเรียกให้เขาหยุดและฟังแต่แล้วเสียงเรียกกลับต้องเป็นอันชะงักลงเมื่อมือของใครคนหนึ่งเอื้อมแตะมากจากทางด้านหลังพร้อมคำถามสั้นๆ พอหันมองจึงได้รู้ว่าเธอไม่ใช่ใคร แต่เป็นอาจารย์สอนฟิสิกซ์ ชื่อ ‘มาทันดา’ “คุณบราวน์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” คุณมาทันดามองหน้าฉันสลับกับปรายตามองออกไปด้านนอกรั้วโรงเรียน และถามขึ้นคล้ายกับสงสัย “คุณตะโกนคุยอยู่กับใครงั้นหรือคุณบราวน์” “อ๋อ...ปะ เปล่าค่ะ” “ถ้าเปล่า ก็เตรียมตัวขึ้นห้องได้แล้ว จะเริ่มคาบบ่ายแล้วนะ” “ค่ะ...” ฉันรับปากคุณมาทันดาไปแบบนั้น แต่ก่อนจะเดินตามเธอกลับเข้าไป มันก็อดเหลียวหลังมองไปยังพงหญ้าตรงจุดที่ธอนเคยซ่อนตัวอยู่ไม่ได้ ไม่ได้มองเพราะรู้สึกไม่ดีหากจะถูกอีกฝ่ายเข้าใจผิด แต่มองด้วยความเคืองโกรธ อะไรกันงูตัวนั้น! ไหนบอกว่ากลับมาเพื่อดูแลกันในฐานะพี่ชายไงล่ะ ทำไมถึงได

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD