เชื่อว่าการที่มิเชลเขามาทัก ทั้งที่ปกติเราไม่เคยคุยกันสักครั้งคือความอัศจรรย์เหมือนดั่งการร่ายมนต์ตามสัญญาซึ่งธอนเคยลั่นวาจาไว้
ฉันไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีไหน ถึงได้ทำให้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นได้แบบนี้ แต่พอเริ่มนึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา เนื้อกายก็เริ่มรู้สึกถึงแรงครูดของเกล็ดงูในช่วงที่เขาเลื้อยไล้ไปตามเรือนร่าง ไหนจะรสชาติหวานปนขมของน้ำหวานที่ถูกริมฝีปากร้อนป้อนให้
ยิ่งคิด ร่างกายก็ยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาแปลกๆ จนบ่อยครั้งต้องใช้ปลายนิ้วยกขึ้นแตะริมฝีปากตัวเองเพื่อให้อาการทั้งหมดที่มีลดหายไป
ตึก.. ตึก..
“เหลือเชื่อเลยนะเธอเนี่ย ที่สามารถเกิดออกมาพร้อมงูได้แบบนั้น” มิเชลเอ่ยขึ้นทั้งที่ยังใช้แขนคล้องคอไว้ราวกับสนิทสนม “ตอนฉันฟังพ่อเล่า ฉันตกใจแทบแย่ นึกว่าเป็นแค่เรื่องโกหก...”
เธอกำลังพูดถึงเรื่องเล่า BOA ที่ใครต่อใครบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าขยะแขยง หากแต่เวลานี้กลับกลายเป็นเรื่องน่าสนใจได้อ
