Dudaklarımdan dökülmek isteyen çok fazla kelime vardı. Ne enteresandı değil mi? Fiziksel olarak canım yandığı için dert yanmam gerekirken ruhsal olarak canım daha çok acıdığı için bitik haldeydim. Beni ne hale getirdiğini farkında mıydı? Ben daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım.
“Şu an konuşmamız gereken konu bu mu? Kaçırıldın ve şiddete maruz kaldın. Az kalsın hipotermi geçirecektin ve sen Arzu’dan mı bahsetmek istiyorsun?” Bunu söylerken oldukça şaşkındı.
“Düşün işte, hayatı boyunca bir kez bile fiziksel bir acıya maruz kalmamış ben bunun için dert yanmak yerine kalbimin acısını daha çok hissettiğim için fiziksel acımı hissetmiyorum bile.” Belki de ona karşı ilk kez böylesine açık sözlü ve duygu doluydum. Tam ona karşı hislerimi kabullenmeye başlamışken duyduklarım beni bitirmişti
