Nazlı Demiroğlu’nun ağzından :
Hayat, öylesine kısaydı ki bir an hatta çok kısa bir an içerisinde yok oluveriyordun. Yok olmak üzereymiş gibi bir his boğazıma ellerini dolayıp nefesimi kesiyordu.
Başımda baş gösteren şiddetli ağrı, midem de oluşan kramplar ve burnuma dolan tozlu ortam kokusu baş ağrımı daha da şiddetlendiriyordu.
Ne oluyordu?
Son olanlar bir bir gözümün önüne doluştuğunda bir an uyanmayı diledim çünkü yüzleşeceğim şeyler beni korkutuyordu.
Ben saldırıya uğramış, hatta yetmiyormuş gibi kaçırılmıştım. Kim beni neden kaçırmak istesin ki? Benim kimseye zararım dokunmazdı.
Tabi kocam için aynı şeyleri söyleyemeyecektim. Onun dediklerini şimdi daha iyi anlıyordum bana onun dünyasına ait olmadığımı söylemişti. Gerçekten de öyleydi. Onun dünyası ile benim dünyam arasında dağ
