Dudaklarımdan sancıyarak dökülmek isteyen kelimeler vardı da ne kalbim ne de aklım buna izin vermiyordu. Ona sormak istiyordum, ne yaşadın Yaman Demiroğlu diye ancak alacağım şeyin ters bir cevap ve yine tehdit olabileceğinin bilincinde olarak böyle bir girişimde bulunmuyordum. Canım yanıyordu. Aniden kaburgalarıma giren ağrı ile nefesim kesildi ve ağzımdan bir inilti çıktı.
“Ne oldu, iyi misin?” dedi endişeyle Yaman hafiften yatakta doğrularak. Gözleri bedenimi tarıyordu. Üzerimizde ki yorganı kaldırıp bedenime iyice baktı.
“Kaburgalarım ağrıyor biraz.” Diye fısıldadım. Sesli konuşamayacak kadar şiddetli bir ağrıydı.
“Ağrı kesici vermemi ister misin?”
Dudaklarımı ısırdım. “Gerek yok, birazdan geçer. Ayrıca senin dikişlerin hiç acımıyor mu? Nasıl böyle aniden kalkabiliyorsun dikişleri
