Gün yavaş yavaş doğarken sabaha karşı birinin üzerimi iyice örttüğünü hissettim ama hala daha o kadar çok uykum vardı ki gözlerimi açıp bakamadım bile. Günlerdir uykusuz kalmanın verdiği etki bedenimi ve zihnimi oldukça yormuştu.
Tekrar uykuya dalıp uyandığımda güneş ışıkları doğrudan içeri giriyordu. Bu yüzümde istemsiz bir gülümseme oluşturdu. Çok güzel bir görüntüydü.
Gözlerim üzerimde ki battaniyeye kayınca bir an şaşırdım. Burada uyuya kaldığım için ben almamıştım bunu üzerime. Peki ya kim örtmüştü? Belki de görevliler geldiyse onlar örtmüş olabilir düşüncesiyle ayağa kalkıp üzerimde ki tişörtü aşağı çekiştirerek düzelttim. Gözlerim saate ilişti, saat sabah on birdi. Gözlerim irice açıldı. Ben hayatta bu kadar uyumazdım. En geç dokuzda kalkar, işlerimi halleder ve ya okula ya da iş
