“ฉันเข้าใจคุณนะคะ ถึงจุดนั้น...ใครก็ต้องอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองอยู่แล้ว และในเมื่อคุณฐิตาได้เลือกแล้ว ก็ควรยอมรับผลของการตัดสินใจของตัวเองนะคะ”ต่อให้สิ่งที่เลือกไปแล้วมันจะผิด ก็ต้องอยู่ต่อไปให้ได้ ไม่ใช่เที่ยวระรานหาเรื่องคนอื่นไปทั่วแบบนี้ มีอย่างที่ไหนจะเอาทั้งพ่อทั้งลูก ไม่มียางอายบ้างรึไง
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉันแบบนี้!”
“ถ้าเทียบกันด้วยสิทธิ์ ฉันว่า...ฉันมีมากกว่าคุณนะคะ เพราะทุกคนที่นี่ รู้จักฉันในฐานะคู่หมั้นของคุณกานต์ ในขณะที่คุณ...เป็นได้แค่แม่เลี้ยงของเขา และก็คงเป็นได้แค่นั้นจนวันตาย!” หนนี้เธอพยายามเป็นอย่างมากที่จะย้ำชัดถึงสถานะของตัวเองที่เป็นอยู่ให้คนตรงหน้าได้เข้าใจ ว่าเธอมีสิทธิ์ทุกอย่างที่นี่!
“นี่แก!”
“ฉันว่าคุณกลับไปดูแลสามีของคุณให้ดีเถอะค่ะ ส่วนสามีของฉัน...ฉันดูแลเองได้ และถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว...ฉันขอตัวก่อนนะคะ” เสียงหวานตอบก่อนจะส่งยิ้มให้ และเด
