ข้านี่แหล่ะ ฮูหยินของท่านแม่ทัพ
บทที่ 21. พบคนที่ไม่อยากพบ
จู่จินกลับเข้าที่พักของตัวเองในหนึ่งชั่วยามต่อมา นางมีท่าทางอิดโรย หน้าตาซีดขาวราวกับกระดาษ เหงื่อโทรมทั่วทั้งกาย เยว่ซือมี่เห็นอาการยั้นของนางหันไปรินน้ำดื่มแล้วยื่นให้หญิงสาวผู้ที่เปรียบเสมือนพี่สาวของตนรับไปดื่ม
"เป็นอย่างไรบ้างจู่จิน"
นางเอ่ยถามเสียงเบา ขณะที่จู่จินดื่มน้ำเสร็จก็เอนกายลงนั่งด้วยท่าทางอ่อนแรง
"คนเจ็บเยอะ ที่อาการหนักสุดก็คงไม่พ้นคนในกระโจมนั่น"
"แล้วคนผู้นั้นปลอดภัยหรือไม่เล่า"
"ปลอดภัยแล้ว แต่ก็อาจตายในไม่ช้านี้ หากต้องให้เจ้าพวกมือสากหยาบกระด้างอย่างเจ้าพวกนั้นคอยเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้"
จบคำพูดของจู่จิน เยว่ซือก็หลุดหัวเราะออกมาทันทีเมื่อนึกภาพตามที่นางกล่าว
"เช่นนั้นแล้ว เจ้าจะไปทำให้เขาหรืออย่างไร อย่าลืมนะว่าหญิงชายไม่ควรใกล้ชิดกันจนเกินงาม" เยว่ซือเอ่ยเย้า
"ไม่มีทาง ลืมไปได้เลย" จู่จินปฏิเสธทั
