คู่แค้นแสนรัก

ตอนที่ 6

“อึก... โอ๊ย... พี่รุจขาสงสารรุ้งเถอะ ฮือ... รุ้งเจ็บ เอาออก” เธอผลักไสเขาอีกครั้ง แต่ วิษรุจก็รวบสองแขนเล็ก ๆ เอาไว้ พร้อมกับประสานมือ

ทอรุ้งเจ็บลึกร้าวไปทั้งหน้าขา ความใหญ่โตเบียดแน่นอัดเข้ามาเต็ม ๆ น้ำตาของเด็กสาวไหลพราก ๆ ร่างกายแทบแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ สองขาต้องอ้ากว้างตามแรงน้ำหนักตัวของ วิษรุจ มันเหมือนถูกง้างออกกว้าง เลือดสด ๆ ของสาวพรหมจรรย์ไหลริน

“ฮือ...” เด็กสาวร้องไห้ แต่เขาไม่มีเวลาร่ำไร ความสุขสุมรุมรวมตัวจดจ่ออยู่ที่ท่อนใหญ่ เขาอึดอัดอยู่ภายในร่องน้อย ๆ ที่บีบคับแน่นตอดรัดจนทำให้เขาแทบระเบิด วิษรุจเปล่งเสียงครางคำรามอยู่ในลำคอเบา ๆ พรมจูบเช็ดน้ำตาให้เธอด้วยริมฝีปากของเขา ก่อนจะประกบริมฝีปากที่แดงระเรื่อ ๆ นั้นอีกครั้ง

“ให้พี่ขยับนะ พี่ไม่ไหว” เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นมีหวังเขื่อนพัง อุตส่าห์ได้ฟันสาวน้อยบริสุทธิ์เป็นครั้งแรก มันควรจะต้องหาความประทับใจกับเกมรักครั้งนี้

คนตัวใหญ่เริ่มขยับกายโยกเอวเบา ๆ สลับกับการบดคลึงให้โหนกสัมผัสโหนก ใบหน้าเข้มคลอเคลียและหยอกเย้าให้เด็กสาวหลงใหลคลายความเจ็บปวด ทั้งดูดดุนสองเต้าและขบเม้มเม็ดสีหวานบทยอดอก ใบหน้า ปลายลิ้นของวิษรุจสัมผัสตรงไหน เธอก็ร้องอ้า

เด็กสาวเพิ่งจะเคยร่วมเกมรักเป็นครั้งแรก ยอมรับว่าทั้งเจ็บปวดทรมาน และปนกับความรู้สึกอยากลองอยากรู้ และยิ่งไฟปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในถูกปลุกให้ลุกไหวมากเท่าไหร่ เธอก็เผลอตัวแอ่นร่างตามแกนใหญ่ที่โยกขยับชักเข้า ๆ ออก ๆ แทบไม่รู้ตัว

วิษรุจยกยิ้มปริ่ม ปลื้มที่ได้เป็นคนแรกของเธอ ดวงหน้าน้อย ๆ ของเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าหลับตาพริ้ม เธอยอมแพ้เขาโดยศิโรราบพร้อมที่จะตามผู้ชายคนนี้ไปท่องสวรรค์และทุกหนทุกแห่ง

พระพรหมสรรค์สร้างให้ชายมาคู่กับหญิง ตามครรลองของธรรมชาติแล้วช่องทางน้อยเริ่มส่งสารไหลลื่นเปิดทางให้เขาขยับสอดใส่ได้สะดวกขึ้น

เธอเริ่มครางแผ่ว มันเป็นสองความรู้สึกทั้งเจ็บและเสียดเสียวผสมรวมกัน สองมือของเด็กสาวกอดยึดเอาร่างของวิษรุจเป็นที่ตั้ง เมื่อเขาเริ่มกระแทกแรง เธอก็ร้องครวญครางดังขึ้นไปเรื่อย ๆ สายธารที่หลั่งไหลออกมามีเลือดสด ๆ ของเธอปนออกมาด้วย ตอนนี้ทอรุ้งรู้แต่ว่ามันเป็นความเจ็บปวดทรมานที่น่าจดจำจริง ๆ

เขาเร่งปฏิกิริยาตอกย้ำชัด ๆ สะบั้นเอว กระดกสะโพกสอบใส่ร่างบางระรัว เธอหวีดร้องขึ้นกลางหาว เด้งแอ่นร่างรับแรงกระแทกของวิษรุจสะโพกมนแทบไม่ติดกับพื้น ปฏิกิริยาตอบรับแบบนี้ วิษรุจก็แทบจะทนไม่ไหว เธอทั้งน่ารักน่าหลงใหล เขานึกปลื้มที่ได้เป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรือนกายของทอรุ้ง ใบหน้าที่แดงซ่าน เสียงร้องครางที่โหยหา ในใจลึก ๆ วิษรุจเพียงต้องการผู้หญิงสักคนมาอยู่แนบเคียงชิดใกล้แบบนี้ ถ้าเป็นกุหลาบแก้วก็คงดี

ฝ่ามือของเด็กสาวยึดร่างของเขาเอาไว้แน่น ร่องน้อย ๆ ตอดรัดลำใหญ่ของเขาเป็นระวิง

“โอ้ว... ซี้ด...” ชายหนุ่มส่งเสียงครางยาว ๆ สูดปากบอกความมันที่กำลังได้รับ เขายิ่งเร่งความเร็วถี่กระแทก สะโพกสอบขยับระยับไหวราวกับกำลังเต้นระบำละติน วิษรุจหยุดตัวเองไม่ได้อีกต่อไป

“โอ้ว... ทั้งตอดทั้งรัดอะไรแบบนี้ รุ้ง... อ้า... พี่ไม่ไหวแล้ว”

เขาปากสั่น เรียกชื่อเด็กสาวออกไปเต็ม ๆ มันทั้งสุขและสมใจไปเสียหมด เขาอัดตอกแบบไม่มีเบรก โยกสะบั้นใส่เกียร์เดินหน้าไม่มีถอย เหมือนรถแข่งที่คนขับเหยียบคันเร่งจมมิดเพื่อให้ถึงเส้นชัยก่อนใคร

ร่างหนาใหญ่คำรามลั่นผสานเสียงหวีดเล็กของเด็กสาว พุ่งหัวจรวดแข็ง ๆ ทิ่มแรงจนลึกสุด ฉีดความสุขสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวเด็กสาวจนหมดตัว

ใบหน้าของทอรุ้งเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา วิษรุจจูบพรมก่อนจะซบหน้าลงไปหายใจกระเส่าอยู่ข้าง ๆ ใบหน้าของเธอ

ทอรุ้งได้สติร้องไห้สะอึกสะอื้นฮัก ๆ อยู่ใต้ตัวเขา ตอนนี้วิษรุจได้ชื่อว่าเป็นสามีตีตราทำให้เธอมัวหมองสมดังใจของเขาแล้ว

เธอเสียตัวให้เขาแล้วนะยายรุ้ง เธอเป็นของเขาแล้วนะ เสียงที่ก้องดังอยู่ในหัว

“รุ้งเสียใจนะคะพี่รุจ ทำไมพี่รุจทำกับรุ้งแบบนี้” เธอไม่อาจกลั้นความรู้สึกได้ แล้วความกลัวก็เข้ามาจับจิตจับใจ กลัววิษรุจจะทิ้ง กลัวเขาจะไม่ยอมรับผิดชอบ และที่สำคัญ ผู้ชายกับ

ผู้หญิงมีอะไรกัน เธอกลัวว่าเธอจะท้อง คิดแค่นี้ ทอรุ้งก็ร้องไห้โฮ

วิษรุจเมื่อเสร็จกิจ ตัวเบา ๆ ความรู้สึกหนักหน่วงที่เกิดขึ้นในจิตใจเหมือนได้ผ่อนคลาย เขาได้รับความสุขปริ่มเปรมไปทั้งตัว เขาล้มตัวลงไปนอนแผ่หลาอยู่ใกล้ ๆ ก่อนจะขยับตัวนอนตะแคงพาดแขนโอบรัดดึงร่างเล็กของทอรุ้งให้เบียดชิด ยกมือกุมศีรษะของเธอให้ซบลงไปที่หน้าอกของเขา เสียงหัวใจที่เต้นแรงของเขาเป็นจังหวะยิ่งดังระรัว

ด้วยฤทธิ์ของน้ำเมาทำให้หัวของเขาหนักอึ้ง วิษรุจต้องการพักผ่อน แล้วเขาก็หลับลงไป

ทอรุ้งทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้รับกิริยาที่อ่อนโยนในตอนนี้ หัวใจของเธอยังคงเต้นระรัว กิจกรรมเข้าจังหวะที่ผ่าน มันทำให้โลกสวย ๆ ของสาวน้อยคนนี้ปิดฉากลงไป

เธอหัวหมุนไปหมด นอนฟังเสียงหัวใจของวิษรุจแล้วรู้สึกแปลก ๆ ตอนนี้เธอเป็นของเขา เขาคือผู้ชายคนแรก และเป็นคนเดียวที่เธอให้ความสนใจ ทอรุ้งชอบเขา แล้วตอนนี้หัวใจที่บีบเป็นจังหวะตึกตักอยู่ในตัวเธอทำให้เลือดสูบฉีด หน้าใสเริ่มแดงขึ้นมาอีกครั้ง นึกอายที่เธอยอมเป็นของเขา แล้วยังร้องครางไปตามจังหวะรักของวิษรุจ ช่างหน้าไม่อายจริง ๆ

ทอรุ้งยอมรับว่าทั้งแคร์และเป็นห่วงเขาอย่างบอกไม่ถูก เจ็บปวดเมื่อเห็นวิษรุจเจ็บปวด เธอสงสารที่เขาไม่ได้เป็นคนที่ถูกเลือก

นี่ฉันรักเขา รุ้ง เธอรักพี่รุจใช่ไหม เด็กสาวผู้อ่อนต่อโลก ยอมรับหัวใจตัวเองที่หลงรักทนายวิษรุจเข้าไปเต็ม ๆ

กิจกรรมบนเตียงที่ผ่านมาเมื่อกี้ทั้งหนักและหน่วง มันทำให้เธออ่อนเพลียและล้าไปหมด

เจ็บปวดร้าวไปทั้งส่วนกลางและทั้งตัว เธอยกมือขึ้นกอดเขา และลูบเนื้อตัวของวิษรุจเหมือนอยากจะรู้จักและสัมผัสเขาให้มากกว่านี้

ทอรุ้งเผลอหลับอยู่ในอ้อมกอดของซาตานตนใหม่ ที่กำลังจะแผลงฤทธิ์ต่อจากนี้ หากเมื่อใดเธอตื่นขึ้นมาพบกับความเป็นจริง แล้วเธอจะรับมันไหวไหม

18.00 น.

ตะวันกำลังลาลับขอบฟ้า ฝูงนกกาเริ่มร้องเมื่อบินกลับเข้ารัง หมาสองตัวเดิมของข้างบ้านเริ่มเห่า วิ่งเข้าไปต้อนรับเจ้าของที่เพิ่งกลับมาจากทำงานตามเวลาปกติ เสียงร้องดังเข้ามาในโสตประสาท วิษรุจขยับตัวหมายจะบิดขี้เกียจ ทำให้ศีรษะของทอรุ้งร่วงลงไป เธอจึงลืมตาตื่นขึ้นด้วยความตกใจ สองคนที่นอนเปลือยกายก่ายกันอยู่ถึงกับลุกขึ้นนั่ง วิษรุจมองหน้าเด็กสาว พร้อมกับสะบัดหัวเพื่อทวนความจำว่ามันเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้กันแน่

ทอรุ้งอายจนหน้าแดง เธอดึงรั้งชายผ้าที่อยู่ใกล้ขึ้นมาพันกาย สายตาก็จดจ้องมองใบหน้าของผู้ชายที่เพิ่งพรากพรหมจารีของเธอไป เมื่อเห็นสีหน้าที่เรียบเฉยทำฉงนก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นโกรธขึ้ง เธอก็เริ่มหน้าเสีย

"ออกไปได้แล้วทอรุ้ง ใส่เสื้อผ้าของเธอซะ แล้วรีบออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว" น้ำเสียงทั้งเย็นชาและน่ากลัว

ทอรุ้งสะดุ้งตัวโหยง หน้าถอดสี อายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ฟังเหมือนเขาจะไม่

รับผิดชอบ และกำจัดเธอทิ้ง ทั้งสีหน้าและแววตาไม่เหมือนวิษรุจคนเดิมที่เธอเคยพูดคุยด้วย

"พี่รุจ..." เธอเอ่ยเรียกชื่อเขาออกมาเบา ๆ แต่ก็รีบลงไปจากเตียง หัวหมุนคว้างไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน ไม่คิดว่าเขาจะใจร้ายและเย็นชากับเธอได้ขนาดนี้

แล้วสิ่งที่เธอเสียไปล่ะ เขาไม่แคร์เลยสักนิดหนึ่งหรือ สาวน้อยคิด