บทที่ 11 ตอนที่ 7

2002 Words

“อ๊าก!!!” เสียงร้องแห่งความเจ็บเหลือคณาดังขึ้นอีกครั้งและเสียงปืนก็สงบลง โยธินที่โผล่มาจากด้านหลังได้ใช้มีดเชือดคอมันทั้งสองที่ยิงทอเลเมียสซึ่งเป็นตัวล่อให้อย่างไม่ยั้ง เมื่อลมหายใจหลุดลอย ร่างไร้วิญญาณของลูกเรือทั้งคู่ก็ล้มลง            ทอเลเมียสผลักศพโชกเลือดที่อยู่บนตัวออกให้พ้น ก่อนจะกระโดดยืนเต็มความสูงแล้วหันมาสบตากับลูกน้องคู่กาย เป็นอันรู้กันว่าต้องทำอย่างไรกันต่อ            สิ่งลำบากสำหรับพวกเขาตอนนี้คือต้องทำเวลาให้ตรงกับที่นัดหมายกับลูกน้องอีกส่วนเอาไว้ ไม่อย่างนั้นก็คงถูกเจ้าหน้าที่รวบไปด้วยอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ปัญหามันอยู่ที่ว่าการขึ้นมาบนเรือมีการดักจับสัญญาณสื่อสารทุกชนิดพวกเขาจึงไม่สามารถติดต่อเพื่อเปลี่ยนแผนอย่างกะทันหันได้ ทุกอย่างจึงต้องดำเนินไปตามที่นัดหมายกันเอาไว้ในตอนแรก ซึ่งนั่นไม่ได้มีการเตรียมการจะต้องปะทะกับเหล่าผู้พิทักษ์ยาเสพติดหลายคนขนาดนี้ เพราะเวลามันม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD