ตอนที่ 17

1919 Words

“อะไรคือการเตรียมใจ มึงยังไม่ขอกูเป็นแฟนเลยไหม” ฉันที่นึกขึ้นมาได้นั้นรีบร้องถาม “เป็นเมียกูแล้วเถอะ เอากันแล้วไม่อยากเป็นแค่แฟน แหวนก็อยู่ในมือ มึงควรรู้สึกตัวตั้งแต่ที่กูใส่แหวนให้มึงแล้วไหม” ไอ้หมายิมมันพูดโดยไม่มองหน้าฉัน คำที่มันพูดสื่อว่าฉันรู้สึกตัวช้า หรือ สื่อว่าฉันโง่วะ “เป็นเมียก็ต้องแต่งก่อนไหม” ฉันยักคิ้วกวน ๆ “ไอ้สัส จะแต่งเลยไหม” มันสวนทันที “บ้าไปแล้ววววว” อีแจงตลกกลบเกลื่อน “เฮอะ” “หิวข้าว ได้กินหมูแค่คำเดียวเอง” ฉันเปลี่ยนเรื่องคุย เมื่อท้องมันร้อง รู้สึกหิวมากมาย เสียดายของที่สั่งไปที่สุด “กินไร” “กินมึงได้ไหม” อะจ้ะ อีแจงหยอดได้หยอดใหญ่ แต่คงลืมไปว่าหยอดคนบ้า มันก็เลยตบไฟเลี้ยวจอดข้างทาง “อื้อ!” พอมันจอดรถเรียบร้อยมันก็ดึงฉันเข้าไปจูบทันที ไอ้นี่มันบ้า มันบ้าจริง ๆ “อย่าลองดีกับพี่ เพราะพี่คนจริง” มันถอนจูบออก แล้วก็กัดที่แก้มฉันเบา ๆ ส่วนฉันนั้นยังคงตกใจ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD