“ไอ้นาฟ!” พี่ดินยื่นมือมาปัดมือของพี่สายรหัสออกจากเส้นผมของฉัน
“อะไรกัน แค่ดมเองเพื่อนดิน” พี่สายรหัสของฉันบิดยิ้มร้ายขึ้นที่ใบหน้า และเบนสายตามายิ้มหวานใส่ฉัน
ฉันเบี่ยงหน้าหลบไปทางพี่ดิน ตอนนี้ฉันอยากจะกลับห้องแล้ว ฉันกลัวสายตาหื่น ๆ ที่พี่สายรหัสจ้องมองฉัน
“ให้เกียรติแฟนกูด้วย” น้ำเสียงที่ไม่พอใจของพี่ดินเปล่งออกมาพร้อมใบหน้านิ่งขรึม
“บ้าน่าเพื่อนดิน กูไม่ให้เกียรติตรงไหนวะ”
“ยังต้องให้พูด?”
“ถกเถียงอะไรกัน เสียบรรยากาศหมด” เสียงหวาน ๆ ของใครคนหนึ่งดังแทรกขึ้นระหว่างการถกเถียงของพี่ดินและพี่สายรหัสของฉัน ฉันหันไปมองเจ้าของเสียง
เธอคนนั้นก็คือพี่แหวน เธอเดินมานั่งข้างกายพี่สายรหัสของฉัน
“ก็ไอ้ดินน่ะสิว่าเรา” พี่สายรหัสบอกกับพี่แหวนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“หืม ดินว่าอะไรนาฟเหรอ” เธอมองมาทางพี่ดิน ฉันที่มองเธออยู่นั้นเห็นชัดว่าก่อนที่เธอจะมองใบหน้าของพี่ดิน เธอหลุบตามองที่มือของฉั
