แผนร้าย ปราบยายมาเฟีย

ตอนที่ 3 ไอ้เชี้ยริว

6 ปี ต่อมา

"ไอ้อัญ"

เสียงเรียกเราจากใครบางคน ดังลั่นขึ้นมา

แน่นอนว่าชื่อนี้ใครก็รู้จัก จ๊ะเอ๋ เราเองนะเราชื่อ อัญญ์มาลี ไงจะใครละ เราสวยนะจะบอกให้ เซ็กซี่ด้วยแหละตอนนี้เราโตเป็นสาวแล้ว เราอายุ 24 สูง 170 น้ำหนัก 50 พอดีเป๊ะเรียกว่างามขนาดเลยก็ได้หุ่นงี้นางแบบสุดๆ เผลอๆสวยกว่าดาราอีก ก็ว่าไป จริงๆกลุ่มเรามีกันอยู่ 3คน ก็จะมีเราที่สวยอยู่แล้ว แล้วก็ไอ้อ้อน สาวน้อยผู้ใสซื่อ ซื่อตาใสเลย แม่งซื่อเชี้ยอะไรละ พอพ้นสายตาพ่อแม่เข้าหน่อยแหม เอดอก แรดขึ้นมาเชียว ส่วนอีกคนก็ไอ้เป้ สาวผู้แรดออกมาอย่างเปิดเผย ไม่มีกั๊ก เอาคือเอา ชอบคือต้องเอา อีห่า แม่งเสือกเอาไปทั่วด้วยดิ เอดส์จะถามหามึงมั้ย ตอบกูซิ

นี่แหละเพื่อนเรา ทั้ง 2 คน กลุ่มเรามีชื่อด้วยนะ ชื่อแก๊งค์นรก 555 ฟังไม่ผิดหรอก นรกจริงๆนั่นแหละ เพราะพวกเรามันเหมือนผุดมาจากนรกอ่ะ พร้อมกับไฟที่แม่งพร้อมจะแผดเผาทุกคนให้มอดไหม้ เว่อร์ไปละ เอาเป็นว่า วันนี้เราจะพาไปเที่ยวกันดีกว่า วันนี้มีลูกค้ามาให้จัดเซอร์ไพร์วันเกิดเมียที่ผับซึ่ง ไอ้อัญคนนี้ก็พร้อมเสมอเลยจ้ะ พร้อมจัดให้ทันใจแน่นอน แต่เดี๋ยวนะ นี่ก็ 6 โมง 35 แล้ว ลูกค้านัด 2 ทุ่ม งานกูยังจัดไม่เสร็จเลย จ้า ลูกค้าจะหยุมหัวมั้ยแบบนี้

“มึงจะรีบแรดกันไปไหนวะ รอให้กูจัดงานเสร็จก่อนไม่ได้รึไง อีเพื่อนเวร”

เราหันไปด่าอี2 ตัวแม่งเลย มีอย่างที่ไหนมาถึงปุ๊บแม่งจ้องผู้ชายจะเอาทำผัวปั๊บอ่ะ สุดยอดปะละ แถมมันยังไม่ช่วยดูแลงานด้วยดิ แบบนี้งานยิ่งช้าเข้าไปใหญ่

“มึงก็ดูดิ น่ากินจะตาย แต่ละคนหุ่นแบบว่า อุ้ย!!! น้ำลายหกเลยอ่ะ” อ้อนพูดขณะที่กำลังสอดส่ายสายตาไปรอบๆ

“แต่กูว่า หล่อน้อยกว่าเฮียเขียนของมึงเยอะ อีอัญ รายนั้นกูอยากจับทำผัวสุดๆ” เป้มันหันมามองหน้าเราเมื่อพูดจบ

“ไอ้เขียนมันหล่อตรงไหนวะ กูยังหาความน่าพิศวาสจากตัวมันไม่เจอเลยเอาจริงๆ”

“มึงนี่ท่าจะบ้า เฮียเขียนเนี้ยนะไม่หล่อ”

“ใช่ หล่อมากนะ อยากกินอ่ะ”

“พอๆ มึง2 คนหยุดพูดเลย กูเกลียดมัน จบ ไม่พูดแยกโอเคนะ”

“อีห่าอัญ อีปากหมา”เราโดนไอ้เป้หันมาด่า อีนี่เห็นผู้ดีกว่าเพื่อนตลอด

“แล้วไงใครแคร์ เพราะกูก็ไม่แคร์เช่นกัน”

เราเบะปากใส่มันอย่างไม่แคร์เลย แม่ง ใครๆก็รักแต่ไอ้เขียนฟ้า มันจะเกิดมาทำไมวะ ถึงแม้มันจะเกิดก่อนเรา 2 ปีก็เถอะ แต่เราไม่สนหรอก เรียกไอ้แม่งเลย เกลียดชิบหาย ไอ้บ้าเขียนฟ้าเนี้ย

“กำลังพูดถึงพวกพี่กันอยู่รึเปล่าจ้ะสาวๆ”

นั่นไงเสียงเปรตโหยหวนลอยมาแต่ไกลเชียว จะใครละ ก็ไอ้เขียนกับเพื่อนของมันไง แม่งทำไมกูต้องเจอพวกมึงตลอดเลยวะเนี้ย วันนี้ต้องเป็นวันซวยยแน่ๆเชื่อดิ อารมณ์เสียวะ

“จะมาขอส่วนบุญหรอ แต่โทษตอนนี้พระไม่บิณวะ คงต้องรอพรุ่งนี้เช้า เดี๋ยวกูใส่บาตรไปให้”

เราพูดขึ้นมาลอยๆนะ แต่ถ้าเสือกรับก็รับ แต่ทำเอาไอ้เขียนจ้องมองเราใหญ่เลย สงสัยจะเกลียดเราเหมือนกัน

“แต่งชุดอะไรมาเนี้ยน้องอัญ ไม่ถอดมาเลยละ”

ไอ้บ้าเขียนพูดขึ้น นี่ไง แม่งเวลาอยู่กับที่บ้านนะ มันเป็นพี่ชายที่โคตรดีอ่ะ แต่พออยู่นอกบ้านเท่านั้นแหละ เหี้ยขึ้นมาเลย คำพูดคำจาชวนน่าโดนส้นตีนมากๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่ลูกอาดา เราคงยิงกบาลมันไปตั้งนานละ

“เรื่องของกูนะเขียน มึงไม่เผือก”

“มึงจะพูดกับเฮียเขียนดีๆซักวันไม่ได้เหรอวะ ไอ้อัญ”ไอ้อ้อนใช้มือตีไปที่ต้นแขนเราเบาๆ นี่ก็ทำร้ายร่างกายเพื่อนเพราะผู้ชายอีกละ

“อีอ้อน ย้ายฝั่งมั้ย ไสหัวไปเลยมั้ย”เราหันไปด่ามันกลับอย่างไม่รีรอ เพราะใครใช้ให้มันเข้าข้างไอ้เขียนบ้าละ

“อีอัญอีบ้าอำนาจ ซักวันเถอะมึง เดี๋ยวรู้สึก กูว่าอ่ะ”ไอ้เป้ร้องขึ้น แมมีการมาแช่งกันซะด้วยนะ

แล้วไงใครสนละ เรายกแก้วเหล้าขึ้นมากินจนหมดแก้วเลย โดยไม่สนคำด่าของอีเพื่อน 2 คน แต่แม่งวันนี้เหล้าขมชิบหาย แต่ในระหว่างที่เรากำลังนั่งพินิจพิจารณาเหล้าในแก้วอยู่นั้น ตาเรากลับเหลือบไปเห็น เพื่อนไอ้เขียนกำลังจับมืออ้อนอยู่ อีนี่จะไปเอากับมันแน่นอน มึงมันร้าย อีอ้อน

พลัก!!!! ตีนเราถีบเข้าไปที่หลังเพื่อนไอ้เขียนเต็มๆเลย กระเด็นติดโต๊ะข้างๆเลยจร้า เจ็บมั้ยละมึง

“โอ้ยยยยยยยยยยยยย”

เสียงร้องจากผู้โดนถีบร้องลั่นร้านเลยจ้า

“ อีอัญ อีบ้า มึงทำอะไรเนี้ย” ไอ้อ้อนตาโตด้วยความตกใจก่อนจะหันมามองเราด้วยสายตาที่ไม่พอใจสุดๆ

“มันกำลังจะชวนมึงไปเอาใช่ปะ กูไม่ให้ไป จบนะ ถ้าไม่จบ กูมีปืน เรื่องจบแน่นอน”เราหยิบปืนขึ้นมาวางบนโต๊ะแบบโชว์หราเลย เอาซิมึงกล้าเล่นกับกูกูก็กล้ายิง

“อีอัญอีโรคจิต มึงไม่เอากับผู้ชายก็เรื่องของมึงซิ มึงอยากอยู่จนรูตันก็เรื่องของมึงเลย แต่กูกับอีอ้อนจะเอา กูมีรูที่พร้อมโดนทะลวง อีบ้า”

พอไอ้เป้พูดจบ เชื่อปะว่ามันเดินจูงมือกันไปเปิดห้องเฉยเลยอ่ะ แม่งเลวชิบหาย

“ไอ้เป้ กูมีปืน กูยิงจริงๆนะ”

“เออ อยากยิงมึงยิงเลย กลางหัวกูเนี้ย ดูซิว่ามึงจะบอกคนอื่นยังไง

ว่าที่ยิงเพื่อนตายก็เพราะเพื่อนจะไปเอากับผู้ชายอะ อีบ้า”

มันหันมาด่าเราอีกแล้ว แม่งโคตรโมโหเลยนี่ถาไม่ติดว่าเป็นเพื่อนนะเรายิงมันจริงๆด้วย

หมับเข้าให้ จู่ๆมือเราก็ถูกไอ้เขียนมาจับแล้วรั้งไปห้องด้านบนทันที มันจะทำอะไรเราป่าววะ กูไม่สนละเราชักชักปืนอีกกระบอกที่พกมาจ่อหัวแม่งทันที

แกร๊ก!!!!!! เสียงปืนที่ขึ้นลำดังขึ้น พร้อมกับปืนที่จ่อหัวไอ้เขียนด้วย

“ไม่ปล่อย กูยิงนะเขียน รึมึงจะเอา”

เขียนก้มหน้าไปพักนึงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเราพร้อมกับแสยะยิ้มที่โคตรจะกวนตีน แต่ยังไม่พอนะมันยังจับมือเราที่ถือปืนเลื่อนลงมาเล็งที่หัวใจของมันเองอีกด้วย

“ถ้าแน่จริงก็ยิงตรงนี้ซิหมวย”

เสียงแบบนี้คำพูดแบบนี้ แม่งเอ้ย ทุ่มนึงแล้วเหรอ

“ไอ้เชี้ยริว!!!!!!!!!”

เราอุทานออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปมองนาฬิกา แม่งเอ้ย ทุ่ม10 นาทีละ ตอนนี้ไอ้เขียนจะหายไปแต่คนที่มาจะเป็นไอ้บ้าจอมหื่นริวแทน ซึ่งมันบ้ากว่าเขียนเยอะแม่งเจอเขียนมันจะดีซะกว่าเจอไอ้บ้าริวอีก กูเอาไงดีวะเนี้ย

……………………………………………………………………