สามีข้าคือนายพรานตาบอด

บทที่ 15

ยามเหมาสามคนอาหลานเดินขึ้นเขาอีกครั้งเพื่อไปเก็บกับดักและวางแผนกันว่าจะกองไม้ไผ่เอาไว้ที่ใกล้กับบ้าน

"แล้วแสร้งทำเป็นว่าท่านอาไปตัดมาและทำคอกหมูด้วยนะเจ้าคะท่านอา ข้าจะเอาพวกมันยัดเข้าคอกไว้เลยเราแกล้งออกไปรอบค่ำและทำเป็นหามลงมาวันละตัวก็พอดีไหมเจ้าคะ ข้ากลัวทุกคนจะสงสัยเอา" นางบอกความคิดของตัวเอง

"อือเอาตามที่หลานว่าเลย" อวี่จางเฉิงบอกเมื่อคืนนี้ภรรยาของเขานางร้องให้ด้วยความดีใจที่หลานสาวซื้อเสื้อผ้าให้สำหรับทุกคนทั้งยังซื้อผ้าพับให้อีกเป็บสิบพับให้ตัดชุดที่ใส่หน้าหนาวที่จะถึง

นางซื้อผ้าห่มอย่างดีให้ทุกคนรวมทั้งเครื่องนอนได้ครบทุกคนนางยังเอาปิ่นให้อาสะใภ้อีกสามอันรวมทั้งของอวี่ซิงด้วยนางดีใจที่ครอบครัวจะหลุดพุ้นจากความลำบากต่อ

จากนี้ที่หลานสาวรู้จักวิธีหาปลาไปส่งที่เหลาอาหารทุกวันทั้งยังนำมาทำปลาแดดเดียวเอาไว้ได้อีกนาน ข้าวหอมอย่างดีในบ้านตอนนี้สามกระสอบใหญ่และไม่ต้องกังวลเรื่องปากท้องอีกต่อไปแล้วกว่านางจะหยุดร้องให้เขาต้องปลอบนางจนหลับคาอกเลยทีเดียว

หลังจากที่ไม่เคยได้ชิดกันมานานเพราะความลำบากที่ทำให้คิดหาแต่เรื่องอาหารการกินของครอบครัว นับแต่นี้เขาลืมตาอ้าปากได้แล้วเพราะหลานสาวที่กตัญญูต่อครอบครัวของตายายรวมทั้งเขาด้วย

อวี่จางเฉิงจึงเดินยิ้มพูดคุยกับหลานสาวไปด้วยเสียงหัวเราะของทั้งสามคนที่พูดปรึกษากันไปตลอดทางตอนนี้นางเอาไฟสองหน้าของนางออกมาส่องได้อย่างสบายใจหลังจากบอกความลับท่านอากับญาติผู้น้องแล้วนั้นเอง

ตอนนี้เดินมาจนถึงทางแยกแล้วเห็นว่าที่สามียืนรอทุกคนอยู่แล้วนางจึงยื่นหอผ้าให้เขาเหมือนเดิมซึ้งชายหนุ่มก็รับไปด้วยความเต็มใจ นางจึงกระซิบให้ได้ยินสองคน

"ระวังตัวด้วยนะเจ้าคะข้าเป็นห่วงเดี๋ยวไม่มีคนแต่งข้าเข้าบ้านข้ารอเพียงท่านนายพรานคนเดียวนะเจ้าคะ"

นางพูดแล้วก็วิ่งตามหลังอาของนางกับลูกสาวที่เดินนำหน้าไปก่อนปล่อยให้หนุ่มสาวคุยกันอย่างรู้ใจ หานตงเทียนอยากจะวิ่งจับนางมาฟาดก้นสักทีให้หายซนที่ชอบพูดให้เขา

แล้วนางวิ่งหนีเขาจึงตะโกนตามหลังนางไป

"ข้าไม่ยอมให้เจ้าเป็นหม้ายหรอก" และหัวเราะเบาๆที่นางหัวมายกไม้ยกมือโบกไปมาให้เขาชายหนุ่มยิ้มยืนมองจนร่างสาวน้อยเดินหายไปจนลับตาเขาจึงเดินขึ้นไปที่วางกับดักที่วางเอาไว้ต่อ

หลังจากที่ได้ไปแล้วเมื่อวานและย้ายไปเรื่อยๆตามที่บิดาพาทำมาตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ด้วยและสอนวิธีวางกับดักให้กับลูกชายคนโตทุกอย่าง

"วันนี้ท่านตาสานที่ดักปลาให้เพิ่มมาอีกหลายอันพวกเราไว้ขึ้นไปเรื่อยๆดีกว่านะเจ้าคะท่านอา" ตั้งสิบอันที่ได้มาใหม่ถ้าพวกเราใส่ในหมู่บ้านทุกคนต้องเห็นอย่างแน่นอนแต่ที่นางให้ท่านตาไปใส่เอาไว้สี่อันในลำธารหลังบ้านตอนเช้าเก็บขึ้นมาก่อนที่ชาวบ้านจะเดินผ่านทางมาเจอและตอนที่มาพวกนางแวะเอาเข้ามิติไปเรียบร้อยติดจนจะยกไม่ไหวปลาเยอะยิ่งนัก วันนี้ท่านยายคงทำปลาตากแดดกันทั้งวัน นางว่าจะสอนอาสะใภ้ทำปลาส้มด้วยและลองหมักปลาร้าเอาไว้สักสิบใหคิดถึงส้มตำแล้วน้ำลายไหลเลยเราต้องแอบเข้าไปตำกินในมิติของเราแล้วนางคิดไปใส่ที่ดักปลาไปตอนนี้ทั้งสามคนมีไฟสองที่หน้ามองชัดแจ่มแจ๋วถูกใจทุกคนยิ่งนักที่นางมีของแปลกใหม่มาให้

พอวางจนครบสิบอันแล้วทั้งสามคนจึงเดินขึ้นไปเก็บปลาที่ดักเอาไว้ ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยสักอันดีนะที่คนที่นี้เขาไม่รู้วิธีจับปลาไปกินเพราะพวกเขาไม่รู้วิธีดับคาวนั้นเองชาวบ้านจึงไม่ชอบกินปลาสักเท่าไร ปลาจึงเยอะมากเพราะประชากรคนในยุคนี้ยังไม่เยอะนั้นเองรอให้อีกร้อยปีก็ไม่แน่นางคิดเพราะคนจะเริ่มเก่งขึ้นมานั้นเอง

วันนี้เราเก็บเอาเห็ดกับผักป่าข้างลำธารลงไปด้วยดีกว่ามีเยอะแยะเลย

"ท่านอาท่านเดินไปตัดไม้ไผ่ให้ข้าเลยนะเจ้าคะ ข้าจะเก็บผักป่ารอ ดูสิหอมป่ากระเทียมป่าเยอะแยะเต็มไปหมด" นางเก็บเอาทุกอย่างที่กินได้และขุดเอาต้นอ่อนลงไปปลูกที่สวนเอาไว้ให้ครอบครัวของท่านอาด้วย อวี่จางเฉิงรีบไปตัดไม้ไผ่ให้กับหลานสาวทันทีตามที่นางต้องการจนได้กองใหญ่สองสาวก็เก็บผักเดินตามมาตามเสียงตัดไม้ของท่านอา

อวี่หลิงรีบเอาเข้ามิติก่อนและพากันเดินไปเก็บกับดักก่อนจะมานั่งกินมื้อเช้ากัน ทั้งสองถือเอาถังปลาและทำไม้หาบกันคนละอันตบตาของหานตงเทียน ส่วนท่านอาจะไปดูสัตว์ใหญ่ว่ามีอะไรตกที่หลุมบ้างในวันนี้ แต่ที่นั่งพักคือทำเอาไว้ตรงที่นัดเจอหานตงเทียน ที่วางถังใส่ปลาสองหาบและสะพายตระกร้าอีกคนละอันที่เต็มไปด้วยเห็ดและผักรวมทั้งหน่อไม้อีกจนเต็มหลังทุกคน

ที่จริงนางแอบเอากุ้งจากมิติไปได้เยอะเช่นเดียวกันเพราะทุกคนยังติดใจกุ้งเผานั้นเอง ตอนใส่ที่ดักปลาจึงช่วยกับจับใส่ถุงผ้ากันคนละอันมันเยอะก็ยกให้อวี่หลังใส่ในมิติไม่ต้องถือให้หนักให้เหลือไว้กันว่าที่สามีของนางสงสัยก็แค่นั้น

สองสาวเดินเก็บกับดักและย้ายที่ไปวางที่อื่นไปอีก จึงเดินย้อนกลับมาที่ท่านอารออยู่ที่หลุมดักสัตว์ที่ยังไม่ได้ขุดเพิ่ม เอาไว้วันไหนว่างค่อยขึ้นมาขุดใหม่นางจะหาไปเลี้ยงขยายพันธุ์มากกว่าไปขายจะขายก็นานๆครั้งก็ได้ นางก็ไม่ชอบล่าสัตว์ใหญ่สักเท่าไรปลานี้ก็คงพอเลี้ยงทุกคนให้สบายมากพอแล้ว เอาไปเลี้ยงสักยี่สิบตัวก็พอไม่นานพวกพวกจะแพร่พันธุ์อีกมากมาย นางคิดตอนที่เดินไปหาท่านอาที่ตอนนี้นั่งพักเหนื่อยหลังจากที่ดึงหมูป่าได้มาหนึ่งตัวใหญ่มันสลบคงตกใจที่ตกลงหลุม เขาจึงเอาเถาวัลย์มัดขาของมันเอาไว้ ยังไม่ตายแค่สลบไปนางจึงเอาเข้ามิติไปเลี้ยงเลยดีกว่าได้มาสี่ตัวแล้วส่วนไก่ป่านางไม่เอาเข้ามิติเพราะถือลงไปตัวเป็นๆนี้ละจะทำคอกเลี้ยง นางบอกรวมทั้งกระต่ายด้วยพวกมันออกลูกเร็วมากและขยายพันธุ์อย่างรวดเร็วไม่ต้องรอนานก็จะขายได้ในไม่ช้า

วันหน้าจะขึ้นมาหาหัวมันเทศลองดูมันเป็นพื้นล้มลุกหัวของมันหวานและอร่อยมากจะนำเถามันลงไปปลูกในสวนหลังบ้านต่อไปอีก ให้ตากับยายและท่านอาไม่ต้องดิ้นรนขึ้นมาหาบนเขาอีก อะไรที่จะนำลงไปปลูกนางขุดเอาทุกอย่าง

"ตอนนี้ข้าหิวแล้วเรากินมื้อเช้ากันก่อนค่อยเดินไปที่นัดพี่หานตงเทียนกัน" นางเอาซาลาเปาไส้หมูแดงออกมาวันนี้ให้สองพ่อลูกคนละไส้ทั้งสามลูก ตามด้วยน้ำเย็นจนชื่นใจก่อนจะถือไก่กับกระต่ายเดินตามหลังกันมา หานตงเทียนยืนรอทุกคนตรงถังใส่ปลาเขาเห็นอาของนางได้ไก่ป่าหลายตัวรวมทั้งกระต่ายด้วยอย่างอึ้งทึ่งในการหาสัตว์ของครอบครัวนี้พึ่งจะกล้าขึ้นเขามาล่าสัตว์เมื่อวันไหนๆนี้เอง นี้ถ้าพวกเขาขึ้นมานานคงไม่อดอยากมาจนถึงวันนี้เขาสงสัยแต่ไม่ถามมันเป็นความลับของคนในตระกูลของใครของมันและไม่นำมาเปิดเผยวิธีเลี้ยงชีพของครอบครัวตัวเอง