“เอ๊ะ!” ปีเตอร์สะดุดตากับบางอย่างที่ต้องกับแสงไฟบนพื้นดิน เมื่อเขาเข้าไปใกล้และนั่งชันเข่าก้มมองตามแสงจากไฟฉาย
“เลือด” ปีเตอร์หัวใจกระตุกชาวาบทั้งตัวเมื่อหลังจากที่แน่ใจ ปีเตอร์ออกวิ่งต่อและเร่งฝีเท้าทันทีไปตามเส้นทางนั้น “หนูนาที่รักอย่าเป็นอะไรไปนะ!” ปีเตอร์ร้องในใจเพราะตอนนี้เขาต้องเร่งเวลา เพราะมั่นใจอีกอย่างว่าหนูนาต้องได้รับบาดเจ็บ เพราะตลอดเส้นทางที่เขาวิ่งมามีรอยเลือด
จู่ๆปีเตอร์ก็หยุดวิ่ง “แม่ครับช่วยผมด้วย” ปีเตอร์คุกเข่าที่หน้าป้ายหินของแม่เขา และหอบหายใจเพราะตลอดเวลาปีเตอร์วิ่งฝ่าความหนาวเย็นมา ตั้งแต่ที่บ้านแต่เขาหาได้รู้สึกถึงความเย็นของอากาศ เพราะภายในจิตใจของเขาร้อนรุ่มยิ่งนัก ปีเตอร์รวบรวมสติอีกครั้งเขามองตามเส้นทางคือ เส้นทางหนึ่งนำสู่ตัวบ้านหลังใหญ่และอีกเส้นทางหนึ่งคือนำสู่ ‘ฐานทัพ’
“นายสองคนไปทางนี้” ปีเตอร์ลุกขึ้นและสั่งการ การ์ดสองในห้าที่ตามเขามาให้ไปทางที่น
