"ANAK matulog ka na please"pagmamakaawa ko sa anak ko.
Anong oras na kasi pero gising na gising pa sin at iyak ng iyak. Hinahanap niya siguro ang tatay niya.
Her second child Duvall is a certified daddy's boy. Simula ng pinanganak ko siya si Ivan na ang nag aalaga sa kanya. Thou pati din naman si Rose alaga din ni Ivan. Pero iba pa din ang bond ng dalawang boy's ko.
Napatingin ako sa orasan namin. It say's two in the morning. Pero wala pa din si Ivan.
Lately napapadalas ang pag uwi niya ng madaling araw. Simula ng makagraduate at makapagtrabaho ito.
Noong una okay pa naman, maaga siyang umuuwi. Pero ngayon madalas madaling araw na or worst uuwi lang sa umaga para magpalit ng damit.
Ang dahilan niya, nag-aadjust sa work. Madaming trabaho sa opisina. May mga bagong investor na binigay sa kanya si Papa Marco ang so on and so fort.
Hinayaan ko nalang kasi siya naman ang pader de familia namin. Siya lang ang nagtatrabaho para samin.
"Daddy!"sigaw ni Duvall kaya napalingon ako sa pintuan.
Kakapasok palang ni Ivan. Mukhang pagod na pagod ang asawa ko.
"Bakit gising pa ang bata?"inis na tanong nito sakin.
Hindi pa ako nakakasagot nakuha na niya sakin ang bunso namin. Hinehele na niya ito ngayon.
Lihim naman akong napangiti habang tinitignan ko ang mag-ama ko.
Hindi ako nagsisisi na maaga akong nag-asawa. Na maaga akong naging nanay.
I'm only twenty pero may asawa at dalawang anak na ako. And I'm happy with it.
Dahil siguro responsible ang napangasawa ko.
"Simpleng pagpapatulog lang hinintay mo pa ako Jade"bulong ni Ivan ng makatulog na si Duvall sa bisig niya.
Konting heel lang plakda na agad ang anak namin. Maka-ama talaga ang isang ito.
"Sorry, kahit anong hele ko kasi sa kanya ayaw niyang matulog"bulong ko din baka magising kasi ang bata.
Marahas na napabubtong hininga naman si Ivan bago niya ako lagpasan at dalin sa crib si Duvall.
Hindi na nagsalita pa si Ivan after niyang mahiga ang anak namin. Deretso na siya sa kwarto namin.
Inayos ko ang kumot at unan na nakapalibot sa anak ko bago ako sumunod sa asawa ko.
Pagpasok ko palang nakita kong mahimbing ng natutulog si Ivan. Halatang pagod talaga hindi na kasi nakapagpalit man lang ng damit o makapagtanggal ng sapatos.
Paglapit ko sa kanya ako na ang nagtanggal ng sapatoa niya. Papalitan ko na din siya ng damit.
Pero habang inaalia ko ang botones ng polo niya may napansin akong pulang marka sa kuwelyo niya. Out of curiosity nilapit ko ang mukha ko sa damit ni Ivan para amoyin ang pakatitigan ang marka.
Kinutuban kasi akong bigla.
The marks I saw is from a lipstick. At wala akong shade ng lipstick na ganito. Isama pa na amoy siyang pabango ng babae na hindi ko din naman pabango.
Napatingin ako sa mukha ng asawa ko. Mukhang pagod na pagod talaga ni hindi man lang magising habang hinuhubaran ko siya.
Sa inis ko pinabayaan ko siya sa itsura niyang nakatiwangwang na ewan. Hindi ko na tinuloy ang pagpapalit ng damit niya.
Sa kwarto din ni Rose ako natulog ng gabing iyon. Paggising ko wala na si Ivan sa kwarto namin.
I ask our maid kung nasaan ang magaling kong asawa. Ang sagot lang sakin ay umalis na.
Inobserbahan ko siya mula ng araw na iyon.
I ask my mom and mama Kyla kung paano malalaman kung may babae ang asawa nila which is ang dami kong nakuhang sagot at advise from them. Tinatanong pa nga nila ako kung nagloloko daw ba ai Ivan. I lied to them, hindi pa din kasi ako sigurado.
Then one day, i try to follow Ivan. Nakabuntot lang ako sa kanya sa maghapon na kung saan-saan siya nagpunta.
I asked my twin sisters Jewel and Kristal to look for my babies while I'm out of the house.
Kaya malaya akong sumunod sunod sa asawa ko. I even borrowed one of my Kuya Duke's car na hindi alam ni Ivan.
I feel like a spy following my target.
But at the same time nagi-guilty ako. Hindi ako dapat ganito sa asawa ko. Hindi ako dapat nagdududa sa kanya.
Pero kasi all his actio s was leading to something. And that something I was referring is that Ivan was having an affair to other woman.
At hindi ako matatahimik hangga't hindi ko napapatunayan na mali ako.
Kasi iyon ang gusto kong mangyari. Ang mali ako sa lahat ng hinala ko.
Na walang babae ang asawa ko na nagkataon lang ang lahat.
I'm busy watching Ivan and some people I don't know at restaurant.
Kita sila sa pwesto ko kasi puro salamin ang dingding ng restaurant.
I think they're having a luncheon meeting. May mga papel kasi akong nakikita sa lamesa while they are having lunch.
After that i followed them again. Them kasi kasama ni Ivan si Katrina. Ang secretary niya, i met her before noong nagsisimula pa lang si Ivan.
They're back in the office. Hindi ako pumasok sa loob. I just waited here inside the car for how many hours.
Then I saw them again, papasakay sa sasakyan. Okay its already five in the afternoon.
Mukhang maagang uuwi ang asawa ko ngayon.
So I decided to go home too. Medyo nakahinga ako ng maluwag. Kasi walang kahinahinalang ginawa ang asawa ko.
Sa isip ko pa nga pinapagalitan ko ang sarili ko kasi kung ano-ano iniisip ko sa asawa ko.
I'm still following Ivan's car. Kasama pa din niya ang secretary niya.
Ang ipinagtataka ko lang, the road that we're taking is not the way to our house.
I assume na nagmagandang loob si Ivan na ihatid si Katrina. Which is true, huminto ang sasakyan ni Ivan sa isa sa mga condominium building somewhere here in Makati City.
Napataas ang kilay ko ng makitang bumaba din ng sasakyan si Ivan at ibinigay sa guard ang susi ng sasakyan nito.
I immediately call him.
At nasaktan ako ng tignan lang ni Ivan ang cellphone niya habang naglalakad papasok ng building at muling ibulsa na hindi sinasagot ang tawag ko.
Until I cannot see them both kasi nasa loob na sila ng building.
I try to call him many times, habang walang sawang tumutulo ang luha ko.
I shouldn't follow him, sana hindi ako nasasaktan ng ganito.
After so many attempt to call him, he finally pick and answer my call.
"What?"iritableng sagot niya.
His voice, I will never forget this kind of voice.
Parang pagod na pagod na hinihingal.
I try to compose myself, think straight at wag magpahalata kay Ivan that I knew what his doing right now.
"Hello buddy, anong oras ka uuwi?"pilit kong pinasaya ang boses ko.
Ayokong magduda siya.
"I don't know"sagot nito.
I cover my mouth, para hindi niya marinig na nahihirapan akong huminga dahil sa pag-iyak ko.
"Something wrong Jade?"this time he sounds like his concern all of a sudden.
"Wala naman namimiss ka lang ng mga bata"pagsisinungaling ko.
I heard him inhale then exhaled exaggeratedly.
"Sorry, just tell the kids I'm busy okay. Babawi ako sa kanila. I have to go, marami pa akong gagawin dito sa opisina. Don't wait for me gagabihin ako"aniti sa nagmamadaling boses.
"I love you"i whisper that I know he never heard it.
Napadukduk nalang ako sa manebela at doon inilabas lahat ng luhang pwede kong ilabas sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.
Ivan told me his in his office na obvious naman na wala siya doon. Kasi nandito ako ngayon sa mismong lugar kung nasaan siya.
After of minutes or maybe hours of crying I stop.
Nang mahimasmasan ako huminto din ako sa pag-iyak.
Then napatingala ako sa mataas na building kung nasaan ang asawa ko.
Gabi na malalim na ang gabi. I know his still there at this very moment. Kasi kung nakauwi na siya maybe my phone is crazily ringing right now. But my phone is silent.
Tinanaw ko ang building for the laat time. I dont know which floor where my husband is now.
Pero isa lang ang alam ko, nasa loob ng building na iyan ang asawa ko at kasama niya ngayon ang secretary niya.
And only God knows what they are doing inside that fvcking building.
My heart is torn pieces by pieces, just by thinking na may ibang babae si Ivan.
I compose myself and ready to drive home. Kailangan ako ng mga anak ko.
Hindi ako dapat magpatalo sa nararamdaman kong sakit.
If Ivan doesn't want this marriage, so be it. I will give him what he want.
I will file for an annulment.
I'll give him his freedom.
Gagawin ko ito hindi para maging masaya si Ivan. I will do it for myself, hindi ako dapat magpatalo.
Hindi ako dapat matapakan ng ganito. I'm a Perez, tinitingala ng maraming tao ang parents ko.
Hindi ako dapat masadlak sa ganitong sitwasyon.
............
A single tear from my eyes.
Parang kahapon lang nangyari sakin ang lahat.
Para naman kasing pelikulang bigla nalang nagplay sa utak ko ang nakaraan namin ni Ivan.
Just by seeing them together.
Hanggang ngayon pala sila pa din.
Sarcastic akong napangiti sa naisip ko.
What am I thinking, dapat di na ako magpaapekto sa dalawang ito.
Nakamove on na ako.
I face Lawrence.
"Ang creepy ng pagkakangiti mo barbie"sita niya sakin.
"I will ask for your forgiveness ahead, i have a plan. Please cooperate with me"sabi ko nalang bago ko siya hilahin papasok sa venue ng birthday party ng anak ko.
Kailangan kong gawin ito. Alam kong mali, pero ito nalang ang nakikita kong magandang gawin ng mga oras na ito.
.............