รถยนต์คันหรูวิ่งไปตามท้องถนนที่ไม่มีรถยามดึกด้วยความเร็วสูงจนคนที่นั่งอยู่ข้างถึงกับเกรงตัวจิกเท้าช่วยเขาเบรกตลอดทาง
"เบาๆ หน่อยได้ไหมคะเอยจะอ้วก"
"ทีแบบนี้แทนตัวเองด้วยชื่อเล่นได้ เวลาอยู่ต่อหน้ามันทำไมไม่ทำแบบนี้เจ้าขา"
น้ำเสียงที่เขาเปล่งออกมาทำเอาคนที่นั่งข้างๆ ตัวสั่นกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกลองได้เรียกชื่อเต็มแบบนี้แสดงว่าเขาโมโหแบบสุดๆ
"ตอบ!!! "
เขาตะคอกขึ้นลั่นรถจนเธอสะดุ้งตกใจ
"จะให้เอยพูดแบบไหนคะ เอยก็พูดให้เกียรติคุณขุนปกตินิคะ"
"ตอแหลกับให้เกียรติมันต่างกันนะเจ้าขาเผื่อเธอไม่รู้" คนปากร้ายยังคงกัดฟันกรอดพูดกับเธอแบบเดิม
"ไม่คิดว่าคำพูดคุณขุนจะมากเกินไปเหรอคะ ดิฉันเป็นพนักงานของคุณนะคะกรุณาพูดจาดีๆ ด้วยค่ะ"
"เกิดดัดจริตอะไรอีก คิดอะไรอยู่เอยเธอกำลังคิดจะลองใจฉันใช่ไหมว่าฉันอดทนกับเธอได้มากแค่ไหน"
"หมายความว่ายังไงคะ แล้วนี่คุณขุนจะพาฉันมาคอนโดคุณทำไมคะ ฉันจะกลั
