จ้าวมี่อิงจำต้องเปิดปากในสิ่งที่เธอรู้จากบันทึกของประวัติศาสตร์ที่เคยอ่านและเรียนรู้มา โดยผ่านปานแดงที่อยู่บนกลางหน้าผากของเธอที่เพิ่งคิดออกได้เมื่อครู่ว่าในยุคสมัยโบราณเช่นนี้ อะไรก็ไม่ดีเท่ากับสิ่งที่เรียกว่าญาณหยั่งรู้เรื่องของอนาคตมากกว่าเทคโนโลยีของยุคสมัยปัจจุบันเช่นอินเทอร์เน๊ต ซึ่งสามารถค้นหาได้จากโทรศัพท์มือถือที่ติดตัวเธอมากับห่อผ้า ทว่ามันกลับโดนจางเย่วฉินยึดไปหมดแล้ว ก่อนจะอธิบายกลับไป
“ตามจริงก่อนหน้านั้นข้าก็พอจะรู้เรื่องอะไรอยู่บ้างหรอกนะ แต่พอมาอยู่ในร่างของท่านแล้วสิ่งที่เคยล่วงรู้มากลับเลือนหายไปเพราะว่าข้าจะรับรู้เหตุการณ์นี้ได้จากปานแดงตรงกลางหน้าผากของข้านี่แหละ มันเป็นสิ่งที่จะบอกเหตุการณ์บางอย่างที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า”
คำกล่าวของจ้าวมี่อิงทำให้การดื่มชาอันแสนละเมียดละไมของจางเย่วฉินพลันต้องหยุดชะงักลงทันที พร้อมเงยหน้าขึ้นมองร่างของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าในขณะ
