“อูย...กอดกัน แล้วก็จู….จุ๊บกันด้วย”
นงลักษณ์เล่าเป็นรอบที่หกในเวลาไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงดี ภาพเหตุการณ์เมื่อวานนี้ยังติดแน่นในสายตา จนต้องระบายออกมาเป็นคำพูดให้คนอื่นได้รู้กันบ้าง
“ว่าแล้วว่ามันยังไงอยู่ เผลอๆ เจ้าอวบนั่นก็จะใช่ลูกเขาล่ะ จมูกเอย ปากเอย เหมือนกันอยู่นา…” นารีว่าทั้งยังทำหน้าตาตามไปด้วย นึกสนุกกับจินตนาการของตนเอง
“โอ๊ย...อ่านนิยายเยอะเกินแล้วอีรี อะไรมันจะบังเอิญเหมาะเจาะขนาดนั้น มึงก็จินตนาการเกินไป เขาจะไปได้กันตอนไหน”
“อย่าพูดมากนะ กี๋มันได้ยิน จะมองหน้ากันไม่ติดเอาซะล่ะ” นารีปรามคนเป็นพี่
“เออ รู้น่า กี๋เห็นมันนิ่งๆยิ้มๆ บทมันจะโกรธ ด่าเจ็บนะมึง”
“ชัวร์ล่ะ ฉันว่า คุณคนหล่อๆนั่นแกมาตามหาลูกหาเมียแน่ๆเลย แล้วกี๋ก็หอบลูกหนีมา ว่าเหมือนฉันไหม”
“เลอะเทอะ เจ้าอวบนั่นอาจจะเป็นของคุณคนนั้นก็ได้ ที่เขาซื้อรถบังคับมาให้คราวก่อนนั่นน่ะ”
นารีกรอกตาใส่พี่ รีบท้วง ใจไม่นึกอย
