Hindi mawala ang kaba sa akin habang naglalakad sa hallway ng hospital. Maingat ang bawat hakbang ko, tila isang preso na tumakas at takot makagawa ng ingay dahil natatakot na mahuli. Hindi ko alam kung bakit, pero natatakot talaga ako.
Last night, mom called and told me that dad’s finally awake. Totoo na masaya ako, kasi kahit pa hindi maganda ang trato niya sa akin ay ayaw ko pa rin na may mangyaring hindi maganda sa kanya.
But that news didn’t let me sleep last night. Elliot wants me to have a sleepover in his condo unit but I refused. Alam ko naman na hindi ako agad makakatulog, at ayaw ko na madamay siya sa puyat kasi alam kong marami siyang kailangang gawin ngayong araw. Kaya sa huli ay hinatid na lang niya ako sa bahay.
Maybe it was around three in the morning when I finally fell
