Chapter 23
Zhannia
BOARDING TIME.
Pagkapasok ko sa first class seat na pandalawahan na tao, nagulat akong magkatabi pala kami ni Khail. Ang upuan ay maluwag at komportable, pero pakiramdam ko lumiit ang espasyo nito at ang kaba ko ay lalong tumindi nang mahiga si Khail. Hindi ko inaasahan na ganito kami kalapit sa isa't isa.
Pilit kong pinapakalma ang sarili ko habang inaayos ang gamit ko. Ilang oras na paglalakbay ito patungong California para sa isang linggong seminar. Hindi ko alam kung matutuwa o matatakot ako dahil sa sitwasyon. Pero aaminin kong masaya ako dahil katabi ko siya ngayon.
Tahimik lang si Khail, nakapikit ang mga mata. Kahit sa bawat paghinga niya, para bang naririnig ko ang t***k ng puso ko na mas mabilis kaysa dapat. Hindi ko maiwasang titigan siya, napako ang mga
