LIZAH AGUILAR
“Ma’am! Mababasa po kayo ng ulan!” Habang tinatanaw silang dalawa, narinig ko na lang ang boses ng driver at ang pag-bukas ng pintuan sa driver seat.
Paanong mababasa, kung basang-basa nga ako dahil bigla na lang din lumakas ang pag-buhos ng ulan na aakalain mong dinadamayan na rin ako ng panahon ngayon. Naka-tulala ako habang titig na titig sa kanila. Kahit namimilipit na ang puso ko sa sakit, hindi ko magawang iiwas ‘tong paningin ko.
“Ma'am, magkakasasakit po kayo.” Narinig kong may sumangga sa mga patak ng ulan. Pinayungan pala ako ng driver habang naka-tayo s’ya sa likuran ko. Hindi ako nakapagsalita. “Pasok na po kayo, Ma'am.” Dahan-dahan akong umiling na hindi ko talaga inalis ang buong atens’yon ko sa dalawa.
Naka-pasok na sila sa loob ng gusali. Ilang beses k
