LIZAH AGUILAR
Ang tagal naman n’ya mag-hugas. Ingat na ingat kasi at baka dumplis ‘yong mga mababasagin. Bagong bili pa naman lahat ng mga hinuhugasan n’ya. “Ryujin, hindi ka ba nagsasawa sa pagmumukha ko?”
“Para lang din ako nag-sawa mabuhay kapag nangyari ‘yon.”
“Banat ba ‘yan?” Parang ang ganda kasi ng pagkakasabi n’ya.
“Kinilig ka ba?” pangaasar n’ya.
“Niloloko mo lang yata ako ‘e… pero ‘wag kang magalala, hindi naman ako kinikilig sa ‘yo.”
“Hmm?” Natawa pa s’ya ng mahina. “Hindi daw pero kinilig ka ng husto kagabi.” ‘A ‘yan na.
“Ryujin, umuwi ka muna ngayong tanghali. Bumalik ka na lang dito mamayang gabi.” Nabigla ako dahil mabilis s’yang lumingon sa ‘kin.
“Why? We will do it again?” Bahagya ko s’yang binabaan ng talukap sa mga mata. “What’s with that look? You want me
