CHAPTER 20

1006 Words

JONAS POV Nandito ako ngayon sa bar at kasa kasama ko ang ilan sa mga barkada ko noong highschool ako. We have an unexpected reunion at masasabi ko na ako ang mayroong pinaka malayong narating sa aming magbabarkada. "Jonas, hindi talaga namin akalain ni Pareng Thomas na magiging isa kang Dean! Tang ina mo, dati rati lang ay puro ka cutting sa klase at pala absent pero sinong mag aakala na magiging isa kang successful na tao?" Kung sa school ay bawal akong mag mura, dito ay malayang malaya kong gawin ang gusto ko. Nakakasawa din palang tiisin ang pagtatago ng pagka demonyo ko pa minsan. "Gago ka talaga Denrik. Syempre kahit naman gago gago ako noon ay mayroon naman din akong pangarap kahit papaano. Ayaw na ayaw kong dumating yung panahon na hindi ko pinaghandaan ang pagtanda ko. At sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD