คืนต่อมา
เฉินห่าวซินจัดงานเลี้ยงต้อนรับอ๋อง คณะทูตและคนสำคัญของเมืองชิวเย่อย่างเอิกเกริกอย่างเช่นเคย แน่นอนว่ากู้หลินไม่สามารถอ้างตัวว่ามีธุระอื่นใดได้เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเขาโดยตรง
หลังจากหลบเลี่ยงไป๋ถังอินมาตลอด ครั้งนี้เหมือนจะต้องได้นั่งอยู่ข้างกันอีกเสียแล้ว กู้หลินจึงรู้สึกกังวลใจไม่น้อย คิดไปต่าง ๆ นานาว่าเขาจะต้องเล่นไม่ซื่ออีก
ทว่า ความกังวลที่มีอยู่นั้นกลับหมดลงไปอย่างดื้อ ๆ เพราะเย่หลิงเฮ่อเดินมานั่งคั่นกลางระหว่างคนทั้งคู่ทันทีที่มาถึงงานเลี้ยงอ้างว่าหลงใหลคู่หมั้นคู่หมายจนไม่อยากแยกจาก
การกระทำทั้งหมดกลับส่งผลดีอย่างยิ่งต่อแคว้นฉินเพราะนั่นหมายความว่าเรื่องอาวุธที่ติดต่อค้าขายหรือกระทั่งความร่วมมืดด้านกองทัพคงจะไม่มีปัญหาติดขัดอันใด
นอกจากนั้นยังทำให้คนที่คิดลงไม้ลงมือกับคนสกุลกู้ล่าถอยไปหนึ่งก้าวชั่วคราวเพราะเกรงกลัวบารมีของว่าที่คู่หมั้นผู้น่าเกรงขาม
คงจะมีก็แต่ไ
