EVELYN
“Talaga, anak?” nakangiti na tanong niya sa akin.
“Opo, mama. Susubukan po namin at isa pa po lagi naman po ‘yan natutulog sa unit ko.” sagot ko sa kanya.
“Masaya ako, anak.” sabi niya sa akin at hinahaplos ang kamay ko.
“Thank you po, mama. Hindi ko pa po nasabi sa papa ko. Hindi pa po kasi ako handa sa magiging reaksyon niya.” sabi ko sa kanya.
“Just take your time, anak pero sana ay masabi mo na agad sa papa mo. He deserves to know. Kahit pa hindi tayo sigurado kung matatanggap ba niya ang anak ko para sa ‘yo. Pero umaasa pa rin ako na magiging maayos ang lahat.” sabi niya sa akin.
“Opo, mama. Ipapaliwanag ko po kay papa. Umaasa ako na maiintindihan niya at matatanggap niya ang best friend niya para sa akin.” sabi ko kay mama.
“Masaya ako na makita na nakangiti ang anak ko
