EVELYN
“Bakit kaya ang tagal ni Reighn?” wala sa sarili na tanong ko.
Ewan ko ba pero naiinip ako ngayon. Lalo na alam ko magkasama silang dalawa. Kaysa mag-isip ng kung anu-ano ay lumabas na ako para pumunta sa cafeteria. Bigla na kasi akong nagutom. Ikakain ko na lang ito kaysa mapanis ang laway ko dahil wala naman akong kausap sa classroom namin.
Nasanay ako sa Korea na organized ang lahat. Ibang-iba ang cafeteria doon at cafeteria dito. Dito may stall at maraming pagpipilian which is good rin naman para maraming choices. Kahit
