..ฉันยืนดูเหตุการณ์อยู่สักพักแล้ว ฉันเห็นตั้งแต่ขนมจีนมันก้มลงไปเก็บแผ่นชีสที่ตกลงพื้น พอมันเงยหน้าขึ้นมามันก็ชนเข้ากับเขา แต่ดูท่าทางนั้นจะไม่จบฉันเลยเดินเข้าไปหา
คนอย่างฉันไม่ชอบอยู่แล้วคนประเภทนี้ แล้วยิ่งเป็นเพื่อนของฉันด้วยแล้ว มันต้องพังกันไปข้างนึงแหละหึหึ.. เคยได้ยินใช่ป่ะว่ารักชาติยิ่งชีพ นั่นแหละฉันก็รักเพื่อนยิ่งชาติ 555 เกี่ยวกันป่ะวะ..
ผมหันหลังไปตามเสียง..เธอเดินผ่าวง เข้ามาเพื่อไปหาเพื่อน ที่จริงเพื่อนเธอก็ไม่ได้ผิดขนาดนั้นหรอก แต่ผมโมโหไงที่เธอทำผมเสียเวลาเพราะเธอมัวแต่ก้มๆ อยู่ผมจึงพูดออกไปแบบนั้น
แต่หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาผมก็ไม่ได้ฟังหรอกว่าคนที่เดินชนผมเธอพูดว่าอะไรบ้าง..
ตอนนี้ผมได้แต่ยืนนิ่งๆ อยากจะวิ่งเข้าไปกอดเพราะคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่คือคนที่ผมพูดกับเพื่อนว่าจะจีบ ก่อนที่จะเดินมาโรงอาหารนี่แหละครับ
ทีแรกกะว่าจะจีบเล่นๆ แต่พอเห็นตัวจริงคำว่าเล่นๆคงต้องพับเก็บไว้เลย ผมจ้องมองหน้าหยิ่งๆ ของเธอเนิ่นนาน ก็ไม่น่าแปลกใจเลยสักนิด
ก็เธอดันสะกิดหัวใจเสืออย่างผมเข้าจังๆ สวยกว่าคู่ขาของผมทุกคนที่เคยผ่านเข้ามาสวยแบบถูกมนต์สะกดให้ตกอยู่ในภวังค์
ฉันยืนมองผู้ชายตรงหน้าที่เขาเอาแต่จ้องฉัน ด้วยอารมณ์ที่ติดเหวี่ยงๆหน่อย มีอย่างที่ไหนมายืนว่าผู้หญิงฉอดๆ เหอะๆ ฉันได้แต่คิดในใจ
"คุณมีอะไรกับเพื่อนฉันหรือเปล่าคะ" แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือความเงียบหึหึ..จนอารมณ์จะขึ้นอีกรอบแล้ว ก็เลยถามกลับไป
"อ้าวนี่ถามไม่ตอบ สติยังสมประกอบดีอยู่หรือเปล่า" นี่แหละเรียกถาม มันก็ยังไม่ตอบอยู่ดี..
"ถ้าไม่มีอะไรฉันขอต้วนะ และหวังว่าเราจะไม่ได้พบกันอีก"
ผมได้แต่ยืนเอ๋อๆ เมื่อพบเธอ คนสวย อ่อนระทวยไปหมด ยืนหำหดเอ้ยสติมึงสติ...
"ยืนอั้นตดนิ่งนานเอย..เป็นเชี้ยอะไรของกูครับจะแต่งกลอนแปด แต่ดันนึกถึงเม็ดแต.ดสีชมพูเอ้ยยไม่ใช่ไปใหญ่แล้วกู เชี้ยเอ้ย....
..ผมได้แต่ยืนถกเถียงกับตัวเองในใจ ทั้งที่เธอเดินออกไปนานแล้ว แถมว่าผมอีกเหอะๆ..
"อ้าวเห้ย..มัวแต่ยืนนิ่งเหมือนนักรบ เจอรักแรกพบหรอวะไอ้เสือ แถมมึงยังยืนให้เธอด่าอีก กูละเชื่อมึงเลยไอ้เวร" เป็นเสียงของบีกันต์ที่พูดแบบไม่จริงจังนัก.อย่าว่าแต่มันเลยเมื่อกี้ตอนผมเห็นเธอ ผมก็แทบลืมหายใจ แต่พอผมตั้งสติได้ผมก็แซวพ่อเสือประจำกลุ่มซะหน่อย
เพราะตั้งแต่ผมรู้จักกับมันมามันไม่เคยออกอาการพอใจอะไรขนาดนี้มาก่อนเรียกได้ว่าเสียอาการมากเลยทีเดียว ดูตอนเธอด่ามันยังยืนนิ่งได้อีก อะไรครับนี่เพื่อนผมไม่รู้มันคิดอะไรอยู่...
"ของสวยๆ งามๆ ก็ต้องมองนานๆหน่อยดิวะ มึงไม่เคยได้ยินเพลงมองนานๆ หรอ"
"ที่มันร้องว่ามองนานๆ คนสวยต้องมองนานๆ มองนานๆ คนสวยต้องมองนานๆ ร้องแบบเนี้ยเพลงของวิตมินอ่ะรู้จักป่ะ เพลงเค้าออกจะดัง แต่ถ้ามึงเปิดเบา มึงก็จะไม่ได้ยิน"
"วะไอ้นี่มึงมีอารมณ์สุนทรีกับเค้าเป็นด้วยหรอกูคิดว่ามึงจะทำเป็นแต่วิดิโอคลอเรียกสาวๆ ที่ชอบวิ่งราวเงินในบัญชีมึงซะอีก"
แต่กระเป๋ามึงคงไม่ฉีกหรอกเนอะ เพราะป๋าแบบมึงมันพร้อมเปย์ แค่เห็นเธอเดินเซล้มลงใต้ร่าง แล้วร้องครางดังอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะใช่ป่ะวะ เป็นโปเต้ที่พูดแบบนั้นออกมาแล้วก็ทำหน้ายียวนกวนประสาทแบบสุดๆ
"สัดดดด..อย่ารู้ดีจะแดกกันมั๊ยข้าวถ้าหิว ก็ตามมากูเลี้ยงครับวันนี้อารมณ์ดีวะ" แล้วมันก็เดินผิวปากไปอย่างสบายใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้มันยังจะแดกหัวน้องคนนั้นอยู่ลย
"เหอะๆไอ้กิ้งก่าเอ้ยเปลี่ยนสีไวฉิบหาย" เป็นเสียงของบีกันต์
ทางด้านสาวสวย...
"มาแล้วค่าาา..รอนานกันไหมห้องน้ำคนเยอะมาก" เป็นเสียงของน้ำเงี้ยว
"คนเยอะหรือแอบส่องผู้ย๊ะ"
"แหะๆ รู้ทันฉันอีกก็ด้วยนิดนึง ว่าแต่แกเถอะ ไปกินรังแตนที่ไหนมาดูทำหน้าบูดเหมือนหมาเอ้ย..ตูดลิง "
"เฮ่อออ..อย่าให้เหลาอารมณ์เสียมาก เป็นผู้ชายที่โครตปากหมาฉันไม่แปลกใจเลยทำไมถึงเป็นพี่น้องกับนังสเปิร์มได้"
"ห๊ะ..ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊ปเดียวแกไปมีเรื่องจริงดิ"
"เออดิ แม่งฉันก็เดินตามหลังวี่มานิดนึงอ่ะ แต่แผ่นชีสมันดันปลิวตกที่พื้นใช่ป่ะ ฉันก็ก้มลงเก็บ พอจะเงยหน้าขึ้นมาก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาชนแล้วอ่ะ"
"แต่เอาจริงฉันก็ไม่ได้ผิดทั้งหมดนะโว้ย มันก็เห็นว่าฉันกำลังก้มอยู่ มันจะเดินมาทางนี้ทำไมวะประสาทแดกฉิบหายแล้วคือฉันขอโทษแล้วมันก็ยังมาว่าฉันอีก..ฉันเลยมานั่งอารมณ์เสียอยู่นี่ไง"
"ดีที่วี่เข้าไปทันไม่งั้นนะฉันได้ตะบันหน้าไอ้สปายไปแล้วเหอะๆ หล่อแต่สันดารหมาฉันก็ไม่กรี๊ดให้เจ็บคอหรอก"
นี่แหละขนมจีนไม่เคยหาเรื่องใครก่อนเป็นคนสนุกสนานเฮฮา แต่ถ้าอารมณ์ขึ้นแล้วก็จะร่ายยาวแบบนี้
"เออๆ ไปๆ ไม่ต้องสนมันหรอกฉันพาไปกินติมฉันเลี้ยงเอง" น้ำเงี้ยวพูดพร้อมฉุดขนมจีนให้ลุกขึ้นเดินตามตัวเองไป..
..ฉันกับนังเงี้ยวนั่งกินไอติมอมๆ ดูดๆ ไอติมอะไรก็ไม่รู้ยิ่งดูดยิ่งอร่อย หรือฉันคิดไปเองวะ เหอะๆ...
เมื่อพวกฉันกินข้าวกันเสร็จและกำลังจะลุกขึ้นในขณะนั้นเองสายตาของฉัน ดันไปปะทะกับสายตาคู่หนึ่งกลางอากาศ เขาก็กำงจะลุกขึ้นพอดี อยู่คนละมุมแต่มันเห็นกันได้ชัดเจน
"เอ้..เพื่อนฉันแอบมองใครน๊าา" ขนมจีนถามพร้อมกับมองไปทางที่พื่อนกำลังมองอยู่ ชัดเลยจ้าาทางนั้นก็มองมาด้วยสิ
"กรี๊ดๆๆ...พี่นนท์เขามองแกอ่ะนังวี่"
"ว๊ายตัวพ่อกับตัวแม่เขาจะปิ๊งกันไหมวะอีจีน"
น้ำเงี้ยวกระซิปข้างหูของขนมจีน
"มึงดูสายตาที่ทางนั้นมองมากูว่าไม่เหลือ แต่ก่อนอื่นนั้นมึงดูโน่นแขกไม่ได้รับเชิญเดินมาโน่นแล้ว ขนมจีนทำหน้าผยักผเยิบให้เพื่อนสาวหันไปมอง ส่วนเกิน
"หมูเขาจะหามดันเอาคานเข้ามาสอดเหอะๆ" ขนมจีนพึมพำเบาๆ
"อะไรคานๆวะอีจีน แกจะขึ้นคานหรอ" ขนมจีนได้แต่กรอกตามองบนให้กับเพื่อนชายใจสาว
"อย่างแกเหมาะกับคำนี้นะนังเงี้ยว"
ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด "อีกอย่างฉันสวยขนานนี้ไม่มีทางย่ะที่จะขึ้นคานต้องมีสักวันที่ฉันจะมีผัวเป็นของตัวเอง"
"ย่ะฉันจะรอวันนั้น"
ทางด้านหนุ่มหล่อที่ถูกพูดถึง ผมกำลังจะลุกพอดีและเป็นจังหวะเดียวกันกับใครบางคน ที่ลุกพร้อมกันทำให้เราสบตากันอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมไม่ประหม่าเท่าครั้งแรกแล้ว แต่ในใจก็ยังรู้สึกว่ามันตึกๆ ตักๆ อยู่บ้าง
"พวกมึงดูสิกูมองเห็นใครพรมลิขิตชัดๆ กูว่าอีกไม่นานหรอก" เป็นเสียงของบาสที่มองสถานการณ์ตรงหน้าดูเถอะเพื่อนที่ไม่เคยสนใจใครแต่วันนี้กลับมองเขาตาไม่กระพริบ คงมีข่าวดีเร็วๆนี้แหละ..
"เออวะ มองขนาดนี้ถ้าเป็นปลากัดกูว่าคงท้องไปแล้วแหละ" ตามมาด้วยบอล
"มึงดูโน่นตัวมารมาแล้ว" เสียงลีโอ
แขกไม่ได้รับเชิญมักจะมาตอนที่เค้ากำลังจะจิ้นกันเสมอ
"พี่นนท์คะ สปอยซื้อน้ำมาให้ค่ะ"
"ขอบคุณครับแต่พี่อิ่มแล้วขอตัว"
"พี่นนท์คะ ทำไมพี่ต้องหมางเมินใส่กันทุกครั้งเวลาที่สปอยมาหา พี่ก็รู้ว่าสปอยคิดยังไงกับพี่"
ความอัดอั้นตันใจและขุ่นเคืองที่เขานั้นไม่เคยรับน้ำใจจากเธอเลยไม่แม้แต่จะคุยดีๆ ด้วยสักครั้งเอาแต่หนีหน้าตลอด ทำเหมือนรังเกียจเธอหนักหนา
"พี่คงไม่ต้องพูดหรอกครับ น้องเองก็น่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเพราะอะไร พี่ให้ได้แค่ความเป็นพี่น้องเท่านั้น แต่ถ้าน้องต้องการมากกว่านั้นพี่คงให้ไม่ได้ พี่ไม่ชอบให้ความหวังใคร ขอโทษจริงๆ ครับ" พูดจบผมก็เดินออกจากตรงนั้นทันที...
"ฮึก..ฮือ..ไอ้คนใจร้ายสักวันหนูจะทำให้พี่รักหนูให้ได้คอยดู"
"พี่ว่าน้องอย่าพยายามดีกว่านะเพื่อนพี่มันไม่เคยชอบน้องเลย และตอนนี้มันอาจจะมีคนในใจแล้วก็ได้ถ้าไม่อยากเจ็บไปกว่านี้ก็ตัดใจซะเถอะ เพื่อนพี่มันเป็นหินใครๆ เขาก็รู้ทั้งนั้นอีกอย่างพี่ชายของน้องคงไม่ชอบใจแน่ที่รู้ว่าน้องสาวมาบอกรักศัตรูของตัวเอง"
เป็นคำพูดร่ายยาวจากปากของบอล และเขายังปรายตามองไปทางพี่ชายของเธอ เพื่อให้เธอได้รู้ว่าพี่ชายของเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วนั่นเอง...