“เด็กคุณเต้นเก่งจริงๆ แถมยังหน้าตาน่ารักอีกต่างหาก”
“เตชินท์!” ไอริณปัดมือเขาออกอย่างไม่ใยดี
“เรียกเสียห่างเหินเชียวนะคุณหนูไอริณ เอ...หรือจะเรียกว่าเจ้าหญิงรัตติกาลดี”
“ฉันไม่เคยนึกอยากสนิทสนมกับนายเลยนะเตชินท์” ไอริณเบ้ปาก
“แต่ถ้าเธอสนิทกับฉันละก็ อนาคตของเด็กคนนั้นคงไปไกลกว่านี้แน่” เตชินท์กระซิบบอกอย่างคนที่ถือแต้มเหนือกว่า
“นายอย่าทำอะไรเลวๆแบบนั้นนะ!” ไอริณขู่เสียงรอดไรฟัน “นายมันมีแผนชั่วร้ายจริงๆ ฉันไม่น่าให้แกงส้มมาเลย!”
“อย่าลืมซิว่าตอนนี้ฉันเป็นใคร แล้วเธอเป็นใคร” เตชินท์หัวเราะสะใจ แล้วก้มหน้ากระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว “ฉันเคยบอกแล้วไงว่าจะทำให้เธอต้องมาสยบแทบเท้าของฉัน”
“ฝันไปเถอะ!” ไอริณกำมือแน่นด้วยความโกรธ “แล้วฉันก็ไม่ยอมให้นายทำอะไรน้องสาวฉันแน่ๆ”
“อย่ามองผมในแง่ร้ายแบบนั้นซิ” เตชินท์บีบไหล่ไอริณแรงๆ “บางทีคุณอาจจะคิดอะไรไปเองก็ได้ ผมก็แค่อยากช่วยคุณ ไม่อยากเห็น
