"ไม่...ข้าจะมิปล่อยเจ้าไปที่ใดอีกแล้วเจี้ยนหวา เจ้าจะต้องเป็นฝุเหรินของพรรคมารแดงตลอดไป”
มารแดงกู่ร้องตะโกนลั่นขึ้นมา เจี้ยนหวาดวงตาวาววับ นางค่อยๆคลายจุดช้าๆและซัดพลังออกไป หย่งฉีขยับดึงโต๊ะขึ้นมากั้นเอาไว้ได้ทันจนโต๊ะหักเป็นสองท่อน มารแดงขยับเข้าไปใกล้ๆนาง และกำลังจะโอบกอดเจี้ยนหวา นางยกมือขึ้น ง้างออกไปจนสุดแรง แต่หย่งฉีจับมือของนางเอาไว้และกอดรัดนางจนแน่น
"เจ้าไม่สบายกายในยามนี้ อย่างไรก็ควรเร่งรักษาตัวก่อน หากมิอยากให้ข้าผูกมัด ข้าจะปล่อยเจ้าไป ให้เจ้าท่องยุทธจักรตามใจเจ้า แล้วค่อยกลับมาเป็นฝุเหรินของข้าก็ยังมิสาย สตรีที่ดีควรมีบุรุษเดียวเจ้ารู้หรือไม่ เช่นนั้นแล้วนอนก่อนเถิด ยามนี้ที่ภายนอก ข้าจะเร่งกำจัดเหล่าผู้คนที่แอบอ้างชื่อของพรรคมารแดง นำไปกระทำสิ่งชั่วช้าแล้ว"
“นอนเสียเถิด ยามที่ตื่นขึ้นมาแล้วเจ้าจะหายดี ข้านั้นยามมิได้สัมผัสกลิ่นคาวเลือด ก็มิใช่จะมีนิสัยโฉดชั่ว นอนเถิด ข้า
