EP11
.
.
.
พอได้ยินคำพรํ่าเพ้อจากชายหนุ่มตรงหน้า ร่างเล็กก็ดันตัวลุกขึ้นจากร่างหนา เชอร์รีนมองใบหน้าไร้สติด้วยความรู้สึกสับสน เธออยากจะปล่อยให้แทนไทนอนซมคนเดียวในห้อง แต่อีกใจก็อยากอยู่ดูแลต่อ ทวาคำพูดของเขากลับทำให้เธอรู้สึกหน่วงๆ ขึ้นมาแปลกๆ ก่อนที่เปลือกตาคู่สวยจะปิดลงแล้วรวบรวมสมาธิ
"เอาหน่าเชอรีน ทำไมต้องรู้สึกแย่ด้วย นายนี้จะรักใครก็เรื่องของเขาสิ แค่ช่วยในฐานะเพื่อนมนุษย์ก็พอ"
"ลูกพีช..."
"....."
"อยู่ไหน.." จัดการกับตัวเองเสร็จ คนไร้สติบนโซฟาก็เพ้อออกมาต่อ เธอจึงเดินไปนั้งข้างกายร่างหนา เรียวแขนโอบกอดศีรษะชายหนุ่มเข้ามาซุกหน้าอกนุ่มนิ่ม มือบางลูบเรือนผมสลวยเบาๆ ปลอบใจ ทั้งที่ตัวเองรู้สึกไม่ค่อยดี แต่เธอก็เลือกที่จะอยู่ดูแลแทนไทแบบไม่มีเหตุผล..
"ทำไม...อึก" นํ้าตาเม็ดโตไหลออกมาในตอนที่เปลือกตาเปียกชุ่มเปิดขึ้นแล้วช้อนมองคนที่กอดตัวเองเป็นใบหน้าของลูกพีชที่สอดแทรกเข้ามาแทน ม
