หลายวันผ่านไป
ศิลาทำงานกลับบ้านมืดแทบทุกวันแต่กลับมาก็มีเจ้าขาคอยดูแล ช่วงนี้ลูกสาวป้าผึ้งคลอดลูกเลยต้องลาไปช่วยดูแลหลาน เจ้าขาเลยต้องดูแลบ้านทำหน้าที่แทนป้าผึ้งทุกอย่าง
วันนี้ศิลากลับมาบ้านเกือบ3ทุ่มแต่พอกลับมาก็เห็นเจ้าขานอนหลับคาหนังสืออยู่บนโซฟาก็อดที่จะเข้ามาดูไม่ได้
“เจ้าขาไปนอนบนห้องฉันดีกว่าเนอะ” ผมรีบอุ้มเธอขึ้นมานอนบนห้องของผม บรรยากาศข้างนอกฝนตกมันน่านักวันนี้คงทำงานบ้านจนเหนื่อยสินะ ดูสิหลับปุ๋ยเลย
ผมเดินลงมาดูความเรียบร้อยด้านล่างมีข้าวผัดกุ้งแลปไว้บนโต๊ะรอผมด้วย น่ารักไปอีกนะเธอเนี่ย ผมจัดการทานข้าวล้างจานอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรแล้วเธอทำงานบ้านทุกอย่างหมดแล้ว กลับขึ้นมาบนห้องผมก็เห็นเจ้าขาลุกขึ้นมานั่งมองซ้ายมองขวาผมเลยให้เธอนอนที่ห้องผมซึ่งเธอก็ยอมนอนอย่างว่าง่าย
วันต่อมา
วันนี้เจ้าขาต้องเริ่มไปเรียนในความโชคดีของการได้เข้าเรียนที่นี่ก็คือบารมีของศิลาที่เหมือนมีใบเบ
